ben çok iyi hatırlıyorum 6 yaşındayken babannem bana dini bir kitaptan hikayeler okurdu. ben de zihnimde canlandırmak suretiyle büyük bir hevesle dinlerdim onu.hiçbir zaman da soyut kalmadı her kavram gayet de oturdu. öyle ki bir gün Hz mevlanayı rüyamda görmüştüm.bana sarılıyordu, kucağına oturtuyordu. çok da hoşums gitmişti o rüya.

şimdiki çocuklar leb demeden leblebiyi anlıyor. öyle ki bazısına laf bile yetiştiremiyorum ben her şeye bir bahaneleri var. çok da zekiler.

Allahın var olduğunu bilmesinin ne zararı var bir çocuğun?