|
|
|
yani genel olarak düşünecek olursak;EMEL ÖZDEMİR Nickli Üyeden Alıntı
Biz de doktorculuk oynardık. Çocuk aklı doktor iğne yapar mı? Ama iğne yazıyor, değil mi ama.
Bütün bebeklerime iğne yapardım. Hadi nedenini kim bulacak çok merak ediyorum.
annelerimizden kalan bir şey diye düşünmekteyim yaramazlık yaparsan doktor amca iğne yapar cümlesini duymayan çocuk yoktur herhalde ve bu durum çocukta doktorların sadece iğne yaptığının algısınıda oluşturabilmekte...
Oldukça yaklaşmış bulunuyorsun.yani genel olarak düşünecek olursak;
annelerimizden kalan bir şey diye düşünmekteyim yaramazlık yaparsan doktor amca iğne yapar cümlesini duymayan çocuk yoktur herhalde ve bu durum çocukta doktorların sadece iğne yaptığının algısınıda oluşturabilmekte...
çok teşekkürler öğretmenim sizinde kandiliniz mübarek olsun.Oldukça yaklaşmış bulunuyorsun.
hımmm peki o zaman;
hocam hani çocuk aklıyla yapılan bir şey olduğu için demek ki bilinç altınızda doktor kavramı oldukça etkili hale gelmiş olmalı, bu bir fobi veya hobi'de olabilir.
fobi yönünden eleştirecek olursak doktorlara karşı büyük bir korku veya iğne'ye karşı duyduğunuz bir korkunuz da olabilir. tabi bu durumda sizin oyunlarınızı etkilemekte belki'de bütün bebeklerinize iğne yapmanız demek aşırı korkulu halinizden sıyrılmak demekte olabilir.
hobi (kısmen diyelim) açısından değerlendirecek olursak doktorculuk aşırı derece sizi rahatlatan bir oyunda olabilir liderlik vasıfları olan bir meslek olduğu için siz açısından bütün bebeklere iğne yapmak onları iyi etmek onların size ihtiyacı olduğu düşüncesinide oluşturmuş olabilir yada etrafınızda doktor olan kişi veya kişilerde yaptığınız gözlemlerde sizi etkilemişte olabilir...vs
açıkçası düşündürücü...
öğretmenim harika bir tahlil yapmışsın.tebrik ediyorum.çok teşekkürler öğretmenim sizinde kandiliniz mübarek olsun.
hımmm peki o zaman;
hocam hani çocuk aklıyla yapılan bir şey olduğu için demek ki bilinç altınızda doktor kavramı oldukça etkili hale gelmiş olmalı, bu bir fobi veya hobi'de olabilir.
fobi yönünden eleştirecek olursak doktorlara karşı büyük bir korku veya iğne'ye karşı duyduğunuz bir korkunuz da olabilir. tabi bu durumda sizin oyunlarınızı etkilemekte belki'de bütün bebeklerinize iğne yapmanız demek aşırı korkulu halinizden sıyrılmak demekte olabilir.
hobi (kısmen diyelim) açısından değerlendirecek olursak doktorculuk aşırı derece sizi rahatlatan bir oyunda olabilir liderlik vasıfları olan bir meslek olduğu için siz açısından bütün bebeklere iğne yapmak onları iyi etmek onların size ihtiyacı olduğu düşüncesinide oluşturmuş olabilir yada etrafınızda doktor olan kişi veya kişilerde yaptığınız gözlemlerde sizi etkilemişte olabilir...vs
açıkçası düşündürücü...
benim aklıma ise başka şeyler gelmişti. Emel Öğretmenimi tenzih ediyorum.. bebeklerle değil de arkadaşlarıyla doktorculuk oynayan çocukların vücutlarının diğerleriyle aynı olup olmadığını öğrenme ve keşfetme isteği olabilir diye düşünmüştüm..
ne kadar fesatım di mi?
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
estağfurlah...öğretmenim harika bir tahlil yapmışsın.tebrik ediyorum.
benim aklıma ise başka şeyler gelmişti. Emel Öğretmenimi tenzih ediyorum.. bebeklerle değil de arkadaşlarıyla doktorculuk oynayan çocukların vücutlarının diğerleriyle aynı olup olmadığını öğrenme ve keşfetme isteği olabilir diye düşünmüştüm..
ne kadar fesatım di mi?
tamamen psikolojiye dayalı bir şey olduğu için herşey olabilir (düşünceler sabit fikirler ise açıktır)...
acaba emel öğretmenim ne düşünüyor bu konuda?...
Birinci düşüncen doğru.çok teşekkürler öğretmenim sizinde kandiliniz mübarek olsun.
hımmm peki o zaman;
hocam hani çocuk aklıyla yapılan bir şey olduğu için demek ki bilinç altınızda doktor kavramı oldukça etkili hale gelmiş olmalı, bu bir fobi veya hobi'de olabilir.
fobi yönünden eleştirecek olursak doktorlara karşı büyük bir korku veya iğne'ye karşı duyduğunuz bir korkunuz da olabilir. tabi bu durumda sizin oyunlarınızı etkilemekte belki'de bütün bebeklerinize iğne yapmanız demek aşırı korkulu halinizden sıyrılmak demekte olabilir.
hobi (kısmen diyelim) açısından değerlendirecek olursak doktorculuk aşırı derece sizi rahatlatan bir oyunda olabilir liderlik vasıfları olan bir meslek olduğu için siz açısından bütün bebeklere iğne yapmak onları iyi etmek onların size ihtiyacı olduğu düşüncesinide oluşturmuş olabilir yada etrafınızda doktor olan kişi veya kişilerde yaptığınız gözlemlerde sizi etkilemişte olabilir...vs
açıkçası düşündürücü...
6-7 yaşındayken ateşli bir hastalığa yakalandım. Muhtemelen anjin olmalıyım. Rahmetli babam hastaneye götürdü. İğne olmak istemiyordum, çünkü annem de mahallede komşulara iğne yapardı, beni içeriye almazlardı ama kimi kadınlar iğne olurken canı yanmış gibi ses çıkartırdı, iğneyi olduktan sonra da ''eline sağlık'', der güle oynaya çıkar giderlerdi...
Neyse beni sedyeye yatırdılar, iki kişi bacaklarımdan, iki kişi kollarımdan dört kişi beni tuttu ve sağlık memuru iğnemi yaptı. Üstelik penisilin. O devasa iğnenin acısı bir taraftan, penisilinin yakması diğer taraftan...
Ta ki, evleninceye kadar hiç bir kuvvet bana iğne yapamadı.
Bir gün idrar yolu enfeksiyonu oldum. Yine iğne olmam yine farz oldu
Ben tin tin hastaneye...
O günden sonra doğum vs. derken iğneden korkum bitti.
İşte bu yüzden sürekli bebeklerimin poposuna iğne yapardım.
Başka iğne macerası olan var mı?
Birinci düşüncen doğru.
6-7 yaşındayken ateşli bir hastalığa yakalandım. Muhtemelen anjin olmalıyım. Rahmetli babam hastaneye götürdü. İğne olmak istemiyordum, çünkü annem de mahallede komşulara iğne yapardı, beni içeriye almazlardı ama kimi kadınlar iğne olurken canı yanmış gibi ses çıkartırdı, iğneyi olduktan sonra da ''eline sağlık'', der güle oynaya çıkar giderlerdi...
Neyse beni sedyeye yatırdılar, iki kişi bacaklarımdan, iki kişi kollarımdan dört kişi beni tuttu ve sağlık memuru iğnemi yaptı. Üstelik penisilin. O devasa iğnenin acısı bir taraftan, penisilinin yakması diğer taraftan...
Ta ki, evleninceye kadar hiç bir kuvvet bana iğne yapamadı.
Bir gün idrar yolu enfeksiyonu oldum. Yine iğne olmam yine farz oldu
Ben tin tin hastaneye...
O günden sonra doğum vs. derken iğneden korkum bitti.
İşte bu yüzden sürekli bebeklerimin poposuna iğne yapardım.
Başka iğne macerası olan var mı?
üzüldüm öğretmenim.
çocukların bu korkularını maruz görmek gerek onlara karşı daha anlayışlı olabilmeyi becerebilirsek hayatı boyunca yaşayacağı korkularından sıyrılmalarına da yardımcı olmuş olacağız...
bu arada öğretmenim iğneci kadın baya açık sözlüymüş...
niyeyse iğne korkum hiç olmadı. hala ilaç yerine iğneyi tercih ederim. çünkü haplardan ve şuruplardan nefret ederim..Birinci düşüncen doğru.
6-7 yaşındayken ateşli bir hastalığa yakalandım. Muhtemelen anjin olmalıyım. Rahmetli babam hastaneye götürdü. İğne olmak istemiyordum, çünkü annem de mahallede komşulara iğne yapardı, beni içeriye almazlardı ama kimi kadınlar iğne olurken canı yanmış gibi ses çıkartırdı, iğneyi olduktan sonra da ''eline sağlık'', der güle oynaya çıkar giderlerdi...
Neyse beni sedyeye yatırdılar, iki kişi bacaklarımdan, iki kişi kollarımdan dört kişi beni tuttu ve sağlık memuru iğnemi yaptı. Üstelik penisilin. O devasa iğnenin acısı bir taraftan, penisilinin yakması diğer taraftan...
Ta ki, evleninceye kadar hiç bir kuvvet bana iğne yapamadı.
Bir gün idrar yolu enfeksiyonu oldum. Yine iğne olmam yine farz oldu
Ben tin tin hastaneye...
O günden sonra doğum vs. derken iğneden korkum bitti.
İşte bu yüzden sürekli bebeklerimin poposuna iğne yapardım.
Başka iğne macerası olan var mı?
acaba bunun altında ne vardır?
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
Kopyacı.niyeyse iğne korkum hiç olmadı. hala ilaç yerine iğneyi tercih ederim. çünkü haplardan ve şuruplardan nefret ederim..
acaba bunun altında ne vardır?
Burada soruları ben sorarım, bilmiyor musun?
Zaten sorunun içinde yanıtı vermişsin. Tadını sevmiyorsun. Kocaman iğneyi seviyorsun.
Yetkileriniz
97Likes
LinkBack URL
About LinkBacks
Alıntı ile Cevapla
