goncafiliz Nickli Üyeden Alıntı

bu şiiri ilk okuduğumdan beri aklıma gelen hatıramı anlatayım ben de...
Türkçe öğretmenimiz ağır bir şiir verdi ve açıklama + aruz ölçüsünü istedi. sınıf olarak toplu bir "offffff" çekmiş olacağız ki, noldu diye sordu. biz de şiirin hiç anlamlı olmadığını söyledik. (halbu ki aruz vezniyle yazılan şiirleri ve osmanlıca kelimeleri çevirip anlamını açıklamayı da severdim ama sınıfa uymuşum demek ki) öğretmenimiz, bir kitap çıkarıp, "Desem ki" şiirini okudu...hem de ne okumak.. tabir yerindeyse ki çok yerinde ağzımız bir karış açık, gözümüzü kırpmadan ve çıt çıkarmadan dinledik... şiir bittikten sonra bir kaç saniye kalakaldık. sonra bir alkış kıyamet ki sorma gitsin.. "işte bu" dedik. "biz böyle şiirler istiyoruz." öğretmenimiz tabi ki diğer şiiri verdi ödev olarak ama ona karşı zaten var olan saygı ve sevgimize büyük bir hayranlık da eklendi. ne zaman bu şiiri okusam, çok sevdiğim Türkçe Öğretmenim gelir aklıma.. yaşıyorsa Allah uzun ömürler versin. Vefat ettiyse mekanı cennet olsun inşaallah..

beni eskilere götürdün ordinaryüs...teşekkürler....

rica ederim öğretmenim şiir güzel hatıralarınız daha bi güzelmiş
baya bi eskilere gitmişsiniz.Faceden bi arayım istersenin

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

benimde güzel hatıram aklıma geliyor
bu şiirle lisede şiir okuma yarışmasına girdim
yarı finalde herkes elinde kağıtlarla gelip şiirini okudu bense ezberleyip gitmiştim
yarı finalde 1. oldum
sonra herkes 1. liğin ezber nedeniyle bana verildiğini düşünüp ezber yapıp geldiler
önceden hocamla anlaşıp birinciliğimi bile bile birine verdim 2. oldum

ahh ahh benim hiç o yeteneğim olmadı ya
ilk fırsatta dinlemek isterim