ya ben bir şeye takıldım. yukarıda arkadaşın biri ezber yoktur demiş tamam bende ezbere karşıyım da şarkıları söylüyoruz tekrar ediyoruz bir süre sonra doğal olarak ezberliyorlar ve her zaman kendi kendilerine söylüyorlar. peki siz nasıl şarkı şiir öğretiyorsunuz arkadaşlar? bu arada şarkıyı beğenmedim bence çocuklara daha eğlenceli ama aynı zamanda milli manevi değerlerimizi öğretici şeyler öğretmeliyiz. zaten çocuklar ara ara ölümü, Allahı ve hatta şeytan kim diye soruyorlar.

Şarkının melodisi çok eğlenceli ve anlayamadığımı bir şekilde çocuklar bu şarkıya bayıldılar. kime hadi bir şarkı söyle desem bu şarkıyı söylüyor. onu söyleme başka şarkı söyle diyorum. istemiyor mesela.

Konu ne kadar da saptı. ezberden tutta manevi değerlerle ilgili şarkılara kadar. tabiki manevi değerlerle ilgili şarkılarda öğretiyoruz. ve tabiki çocuklar şarkıyı tekrar ettikçe ezberliyor.

cevaplarınız için teşekkürler. ben kendi cevabımı buldum

ben beğenmedim o kadar çok şarkı varki öğretilebilecek..........

arkadaşım şarkıyla ilgili rahatsızlıklarının olduğu belli tabii bu çok normal bir sürü güzel, insana yaşama sevinci veren şarkılar varken bu şarkıya gerek yok bence.

bu şarkıdan sonra ne öğreteceğiz, murat kekilli'den bu akşam ölürüm beni kimse tutamaz mı???
bence uygun bir şarkı değil, arabesk mi yapacağız küçücük beyinleri

Selamun aleykum herkese... Bu siteye üyeliğim sessiz olarak devam ederken bu konu başlığı altındaki iletileri okuduktan sonra ben de yorum yazma ihtiyacı hissettim.

Öncelikle herkes kendince gayet mantıklı açıklamalar yaparken yanlış üsluplar kullanmış onu fark ettim.

Meslektaşlarım, bu yıl sınıfımda babasını kaybetmiş bir öğrencim vardı. Çocuğumun sene içindeki duygu durumunu şimdi burada anlatmaya kalkamam. Ama şunu söylemeliyim ki çocuk ölüm hakkında, babasının ölümü hakkında tek kelime konuşmuyordu. O çocuğu açmak için o kadar çaba sarfetmemiz gerekti ki...

Onun duygusal durumu, kırılganlığı, gözlerinden eksilmeyen o buğuyu unutamıyorum...

Şarkıya gelelim, şarkıyı beğenmedim. Ruhun kanatlanması falan gibi sözler beni rahatsız etti.

Fakat ölüm mefhumuna gelince kesinlikle ölüm hayatın bir gerçeğidir ve eğer biz çocukları korkutmadan onların anlayabileceği; ne ölüme karşı sevgi ve özlem beslemeye meyledecek kadar güzel bir cennet övgüsüyle (yani ölmeyi isteyecek kadar) ne de öleceğinden korkarak uyurken gözlerini bile kapatmamasına sebep olacak kadar kötümser bahsetmemeliyiz ölümden. Çocuk ailesinden birini sevdiği bir arkadaşını vs kaybedebilir, onun zihnine uygun dillendirilmiş bir ölüm algısı ile bu tür, yaşamda olası deneyimlere karşı da tecrübe kazandırmış oluruz.

Sonuç olarak konuyu açan öğretmen arkadaşım ne güzel bir düşüncede bulunmuş ki bunları diğer arkadaşlarıyla paylaşarak ortada bir yanlış varsa onu düzeltsin... Ben konuyu beğendim tebrikler teşekkürler. Umarım herkese öğretmenliğin pratik hayatı için bir şeyler katar. Sevgilerimle...

Çocukları ölüme hazırlamak için daha çok erken değil mi?Böyle şarkılar yerine neşeli şarkılar öğretmeyi tercih ederim çocuklarıma.

ayşecik şarkısı vardı çoğu ona benziyo bakın SabAH GÜNEŞİ KADA GÜZEL BİR BEBEK DOĞDU ANNESİ ONU ADINI AYŞECİK KOYUŞTU İNGA MINGA AYŞECİK AĞZI YÜZÜ MİNİCİK EMEKLEDİ YÜRÜDÜ BU KÜÇÜK AYŞEÇIK OKUL VAKTİ YAKLAŞTI DEFTER KİTAP ALINDI AYŞE BİRİNCİ GİBİ OKULDADA BİRİNCİ AYŞE GENÇ KIZ OLMUŞTU MUTLU YUVA KURMUŞTU 90 YASINA GELİNCE AYŞE NİNE OLMUŞTU ( BİR CUMA SABAHIDI AYŞE NİNE UYANAMADI UÇUP KANATLAMIŞTI ALLAHI CENNETİ MEZARIN SANA BEŞIK RAHAT UYU AYŞECIK bunar hepsi iikere söyleniyodu parantez dekiler söylemiyodu

Çocukları ölüme hazırlamak için daha çok erken. KESİNLİKLE BU ŞARKI ÇOCUKLAR İÇİN ÜRKÜTÜCÜ.Ve bunun yerine daha başkı şarkılar öğretneyi tercih ederim.Çünkü ben bile ürktüm.

sızlere bir konuda katılıyor, bır konuda katılamıyorum ve onerı sunuyorum.
sarkının sozlerı benım de pek hosuma gıtmedı, ama melodısını de bılmıyorum bu yuzden cok yorum yapamayacagım.
olumden bahsetmek konusuna gelınce 5-6 yas grubu genel olarak buna uygun dıye dusunuyorum ama bunu cıddıyet ıcersınde; cocuklar canlılar dogar yasar ve olur seklınde degıl de, sınıfımıza aldıgımız bı evcıl hayvanla(balık, kaplumbaga) yapabılırız. ben oyle yapıyorum. aldıgımız hayvana ısım koyuyoruz (dıyelım kı adı fıstık), sonra ben acıklama yapıyorum; 'cocuklar fıstıgı cok sevdık degıl mı? bızımle beraber o da yemek yıyor, buyuyor. ama eger bır gun fıstık aramızdan ayrılırsa da uzulmememız gerekıyor, cunku o bır canlı ve canlılar zamanı geldıgınde olebılır. olmek ne demek bılıyor musunuz?' ben bunu ne zaman sorsam mutlaka bırkac bılen cıkıyor, aılesınden olumler varsa bundan bahsedıyor (boylece ıce atmamıs oluyor), ya da benım kopegım vardı olmustu gıbı cumleler kuruyor. yanı ılla ayrıntıya gırmeye gerek yok, topraga gomuyoruz fılan demeye hıc gerek yok. dıye dusunuyorum...