merhabalar arkadaşlar.ben 3.yılım olacak şanlıurfa harranın köyünde öğretmenlik yapıyorum. ilk yıl çocuklarım 5 yaş grubuydu ve hiç Türkçe bilmiyorlardı.ayrıca tuvalet alışkanlığı,temizlik,iletişim,paylaşma,özür dileme,rica etme......hiç ama hiiççç bulunmayan davranışlar....anneleri sınıfa kemerle döverek sokuyor çocuğu,ben sarılmak istesem de çocuk döveceğimi zannedip ağlıyordu.önce çocuklara neler olacağını hareketlerle anlattım. mesela 'oyuncağı yerine koyarmısın' derken hem işaretle gösterdim,hem türkçesini sürekli tekrarladım. onlara da söylettim. anlamadılarsa onlarla uygulayarak ve söyleyerek gösterdim.mesela onlarla tuvalete gittim... onlara bisküvi alıp bir çocuğa verip hepsiyle paylaştırdım. paylaşmayı ve teşekkür kelimesini öğrettim..biraz öğrenince nesne kartlarına geçtim.resimleri olan şeylerin türkçesini sürekli tekrarladım. tabii bu arada Türkçe-dil etkinliklerini kitaplardan değil hareketlerle yaptım. yani herşeyi yaparak-yaşayarak öğrettim. 6 yaş olduklarında yine aynı çocukları aldım. bu sefer türkçe bilen çocuklarıma kademeli olarak renkleri,şekilleri,kavramları ..... öğrettim...onlara da bu arada sürekli görevler verdim. sarı topu havaya atarmısın, arkadaşınla paylaşırmısın, oynamayan çocuklara benimle oynamak istermisin....vs.... çok zorlandım. 5kez üst üste faranjit oldum hiç sesim çıkmadı ama BAŞARDIM... öğrencilerim okulun en iyi sınıfı. bu yıl 1. sınıf olacaklar ve hepsi çok akıllı. Türkçeyi de şaşırtıcı derecede güzel konuşuyorlar ve tvde duydukları ve bilmedikleri kelimelerin anlamlarını bana soruyorlar.aileler gelip çocuğun öyle konuştuğuna inanamadığını söylüyor ve 'hocam bu çocuğa ne yaptın bizden güzel Türkçe konuşuyor'.23 nisanda şiir okumak için yarıştılar adeta hepsi birşeyler ezberlemiş. hatta biri çanakkale türküsünü ezberlemiş. bu yıl oraya kendime çok büyük güvenle gidiyorum...çok mutluyum, huzurluyum.. herkese kolay gelsin...