bi tane de bende vardı geçen yıl... ödülümüz kağıttan kesilmiş yıldızlardı..aslında aldığında çok mutlu oluyoru ama genelde alamayınca ''yıldızı kızlar takar,istemiyorum,seni sevmiyorum,okula gelmeyeceğim bi daha ''gibi şeyler söylüyordu..ben de hayır bak bazı askerlerin (asker çocuğuydu)de omzunda yıldızları var yani sadece kızlar takmaz,sen beni sevmeye bilirsin tabiki sevmek zorunda değilsin ama sen benimn öğrencimsin ve ben hepinizi çok seviyorum,okul gelmek istemiyorsan gelme tabiki ama hem arkadşalarınla biz yarın yine çok güzel şeyler yapacağız sen yapamayacaksın gelmessen ve çok üzülüyoruz senin için ayrıca okuldaki malzemelerini de kırtasiyeye geri iade etmek zorundayım gelmeyeceksen ''diyordum bi kaç ay böyle san a ne bana neyle geçti ama sonunda baya uyum sağladı kurallara çünkü hiç bir zaman burak için taviz vermedim..her şey ailede bitiyor...sürekli oyuncakları kırıyordu ki ben boş bisınıfa gitmitim kızımın oyuncakları ve arkadaşların çocuklarından topladığım kullanılılmış oyuncaklar vardı bir kaç da yeni..bi gün canıma tak etti eve yolladım kırdıklarından birini( daha önce de hep not yolluyordum çantasında burak bunu kırdı burak şuna vurdu falan dye)ailene söyle ben bunu kırdım öğretmenim bu kalitede bir oyuncak istiyor de dedim ben aileden destek olmasını işte oğlum bidaha kırma falanı beklerken burak yapıştırılmış kırık oyuncakla döndü baaakk babam tamnir etti öğretmenine söyle bu okadar önemli bişey değilmiş dedi babam...evet tepki bu..
ee hadi bakalım doğan görünümlü şahinler yani okul önceci sınıfçılar bunlarla nasıl başedeceksiniz...