nazangül Nickli Üyeden Alıntı

bu yıl 7.yılım her yıl ilk yılım gibi heyecanla başlıyorum işimi çok seviyorum.köy öğretmeni olmak zor belki ama gerçekten sıfır bilgi ile gelen öğrencilere o kadar bilgiyi yükleyebilmek bana gurur veriyor.gerçekten nereden nereye geliyorlar çok net görünüyor.bunun dışında ben 9'da giriyorum 14:00'da çıkıyorum tenefüssüz tek sınıfım diğer öğretmen arkadaşları çok az görebiliyorum toplantıları,okulla ile ilgili her şeyi en geç ben alıyorum beni hatırlamaları zor oluyorrren sevdiğim zamanlardan biride seminer dönemleri arkadaşlarla o zaman sohbet edebiliyorum.

İyiymiş Seminer döneminde biz o yılın değerlendirmesini yapıp, eksikleri belirledikten sonra sınıfı toplardık. Bir de haziran ayında idare yeni kayıt işlerini de bize yaptırırdı. Hiç bir zaman böyle bir olanağa sahip olamadım. Kurul toplantıları ve özel günler ve ayak üstü konuşmalar haricinde okulun diğer branştaki öğretmenleri ile diyalog kuracak zamanım ne yazık ki olamadı. Bu bizim mesleğimizin cilvelerinden.

Bu durumdan asla rahatsızlık duymadım. Çünkü öğretmeler odasında boşa geçireceğim beş dakikanın, çocuklarımın eğitimine harcanması gerektiği bilinci içinde görevimi yürüttüm.

Öğretmen arkadaşlarımı çok özlediğim zamanlarda okula biraz daha erken gelerek sınıfıma girmeden öğretmenler odasına uğrayıp, onların hal ve hatırlarını sormayı uygun buldum.