Arkadaşlar bir sorum var.okul öncesi öğretmeni olmaktan memnun musunuz? İster batıda ister doğuda çalışıyor olun.. ister 2 yıllık ister 5 yıllık ister 10 yıllık çalışıyor olun ister de bu meslekten emekli olmuş olun.. şöyle kısa bi özdeğerlendirme yapmanızı ve size göre mesleğin artılarını,eksilerini değerlendirip anlatmanızı rica ediyorum..teşekkürler..

mesleğimi çok seviyorum ve işimi severek istekli yapmaya çalışıyorum her ne kadar olumsuzluklar çıksada. Özellikle bayanlar için uygun bi bölüm öğretmenliği diye düşünüyorum.

dilekdoguz Nickli Üyeden Alıntı

mesleğimi çok seviyorum ve işimi severek istekli yapmaya çalışıyorum her ne kadar olumsuzluklar çıksada. Özellikle bayanlar için uygun bi bölüm öğretmenliği diye düşünüyorum.

dilekoguz, ilginiz ve yanıtınız için teşekkürler.
başka fikirleri olan yok mu yardım lütfen..

benim bugün itibari ile 2. yılım bitmiş oluyor. mesleğimi çok seviyorum. ama diğer öğretmenler tarafından öğretmen olarak görülmediğimiz için bazen çok üzlüyorum nefret ettiğim zamanlar oluyor.

eivii2ah Nickli Üyeden Alıntı

benim bugün itibari ile 2. yılım bitmiş oluyor. mesleğimi çok seviyorum. ama diğer öğretmenler tarafından öğretmen olarak görülmediğimiz için bazen çok üzlüyorum nefret ettiğim zamanlar oluyor.

yanıtınız için teşekkürler.neden sizi öğretmen olarak görmüyorlarmış?
bence bir meslekte kaç yıl geçirdiğiniz önemli değildir o yıllarınızı ''nasıl'' geçirdiğiniz önemlidir.bir öğretmen bu mesleğe başladığından bugünkü durumunda bir gelişme kaydetmemişse şunları şunları yaptım ben diyemiyorsa anca yerinde saymıştır.zaman geçirmiştir.bu bakış açısıyla bakın derim üzülmek ve nefret etmek sadece sizi yıpratır;)

Ablamın yönlendirmesiyle bu mesleği seçmiş olmaktan ve eğitimini alıp devam etmekten hiçbir zaman pişman olmadım.Çünkü kendinizi geliştirebileceğiniz ve bunun meyvelerini alabileceğiniz bir branş.Eğer doğru şeyler veriyorsak çocuklara karşılığını hemen görüyoruz.İyi ve doğru insan yetiştirmeye çalışmaktan daha büyük bir memnuniyet olamaz diye düşünüyorum.

pişman oldum ama napalım hayat şartları ... desemde işimi severek yapmaya çalışıyorum.

meslekte eylülde 7. yılım olacak stajlarımdan bu yana işimede okulumada çok severek gittim halende gitmekteyim heleki şuanda yaş grubum 15 ay ve 4 yaş aralığı dah bir heycanla gidiyorum aslında ben ilk başta tiyatro bölümü istemiştim güzel sanatlarıda kazanmıştım ama şartlar geregi gidememiştim çocuklara aşık bir yapım vardı halende var çevremdeki herkes çocuk gelişimi okumamı istedi zaten tiyatro olmasa çocuk gelişimi istiyordum araştırdım çocuk gelişimi gelişmeye yönelik önü açık bir meslek olduğunu ve çocuk tiyatrosu egitimi alabilicegimi öğrendim teredüt etmen yazıldım ve meslegimi çok seviyorum bu arada drama ve çocuk tiyatrosu egitimide aldım tabiki ben mesleğimi iş olarak görmüyorum hayatımın geri kalanı öncesi sonrası herseyi benim yaşama sebebim diye görüyorum çükü çocuklarla çocuk olmadan bir günüm geçerse bunalıma girerim galiba

çocuk demek her şey demek. bölümümü seviyorum. başka insanların mesleğimizle ilgili söyledikeri şeyler bizi üzüyorsa emin olun içten içe sizde onlarla aynı fikirde olduğunuz içindir. sadece başkası düşüncelerini dışa vurduğunda bu gücünüze gidiyor. biz öğretmen değiliz eğitimciyiz.bırakın bakıcı desinler.bakmadan eğitemezsin ki...ama sınıf öğretmeni olup onlarla daha uzun süre kalmak isterdim.çocuk farklı bir şey...

ben mesleğimi severek ve isteyerek seçtim ..çok zor şartlarda çalıştığım zamanlar oldu ve halimden hiç şikayetçi değildim bilakis kendimi yetiştirip öğrencilerime daha nasıl faydalı olurum derdindeydim zevk alıyodum yaptığım işten ...ben mutlu öğrenciler mutlu aileler mutlu ... taki bu seneye kadar..bu sene 10. yılım işimde ve yorulup bıkmaya başladığımı düşünüyorum .. her sene aynı yaş grubu her sene aynı öğretiler her zaman öğrenci seviyesine inmek bu saçma bir kısır döngü gözümde şu an için...bu 10.yılımda öğrencim mutlu velim mutlu ben hakkaten mutlu değilim..