Hiç kimse ''aa öyle mi olmuş, açık mı kalmış, br daha dikkat eder, daha iyi kapatırım.'', demez. Mutlaka birilerine suç yüklenir. Bu da bizim eğitim sistemimizden kaynaklı. Şimdi yeniden bakalım:


Emel:
-Bizim musluk damlıyor öğretmenim. Babama söylüyorum, tamir etmiyor. bana ''sen musluğu iyi kapatmıyorsun, diye bana kızıyor. Ona kız öğretmenim, bana kızmasın.

Öğretmen:
-Tamam canım ben kızarım babana, merak etme.

Burada en başa dönecek olursak; öğretmen öğüt verip musluğu damlatmayacak şekilde kapatmalarını istedi.

Senaryo 1:
Emel;aslında musluğun kapanıp kapanmadığını çok fazla kontrol etmeyip, elini acele ile yıkayıp lavabodan ayrılmış olabilir. Ancak yaptığının da farkında. Musluğun tam kapanıp kapanmadığını kontrol etmediğinden 'eyvah, yakalandık'', 'ben yapmadım'', diye savunmaya girmiş olabilir. onu savunmaya iten neden nenir?

Senaryo2:
Emel gerçekten musluğu çok iyi kapatır, kurallara sonuna kadar bağlı, mükemmeliyetçidir. Babası ise tam tersine sorumluluk bilinci gelişmemiş olduğundan bir musluğu bile tamir etmiyor olabilir.

Peki, böyle bir diyaloğun altında yatan sebebi hiç düşünüyor musunuz? Hadi baklım, kimlerden ne yanıtlar gelecek, merakla bekliyorum.

Yok, öyle serbest kürsülerde lay lay lom))))))))