10 Kasım 2008, Atatürk’ün ölümünün 70. yıldönümü. Türkiye 70 yılda Ata’sı için dört başı mamur bir film yapamadı. Yapılan belgeseller, Türkiye ölçeğiyle sınırlı, belli bir dönemle kısıtlı ve resmi bir dilde tutsak kaldı. Selânik’ten Dolmabahçe’ye kadar hayatını başından sonuna mercek altına alan, onu şablonlardan uzak olarak askeri, siyasi, insani boyutlarıyla anlatan bir filmin eksikliği hep hissedildi. Mustafa, işte bu ihtiyaca cevaben hazırlandı.

Film bence süper olmuş.emeği geçen herkese teşekkür etmek gerekir.Atatürk'ün sadece Mustafa olarak anlatıldığı bir film-belgesel ilk kez yapılıyor.Mustafa Kemal Atatürk'ün içindeki hisleri, yazdığı mektupları ve görmediğimiz bir çok resmini göstermesi çok etkileyici.

Bu filmi acımasızca eleştirenleri anlamıyorum. Mustafa Kemal Atatürk'ün de kalbi vardı sevebilirdi. Hisleri vardı korkabilirdi. Zaafları vardı içebilirdi.
Bu film insanlara Atatürk'ü küçük göstermez adeta yüceltir. Atatürk'ün ne gibi zorluklar, hisler içinde ne mücadeleler verdiğinin bir kanıtıdır.
Bugüne kadar Atatürk adına hiçbirşey yapmayanlar şimdi yapılan bir şey için acımasızca eleştirilerde değil yapıcı eleştirilerde bulunsunlar derim.

Film süperdi.Tebrikler Can Dündar.