sensizlik

göz değil gönül istedi seni
koca dünyada sensiz bıraktın beni
yüreğime sığmayan bu eşsiz sevgiyi
alsın götürsün ruhumun olmayan bedenimi


sensiz dünyaya geldiğim anda
kıyametler kopmuş aynı zamanda
bir bakmışım yıllar geçmiş bu son baharda
gel gör halimi bedenim kara toprakta


her aldığım nefesete umudum vardı
demek bu hayat koca bir yalandı
içimdeki ateşle bedenim yandı
sensilik ne bir hayat nede bir andı

sevgi dedikleri demekki buydu
sensizliğe mahkum oldğum gün zamanım durdu
inanki bu sensizlik sonum oldu
sevgide bana sensizliğibuyurdu

paylaşım için teşekkülrer

Tebrikler ederim çok güzel bir şiirdi,selam ve dua ile..