Yalnızlığın hüküm sürdüğü saatlerde,
Büyür de büyür sana özlemim.
Gecenin en koyu yerinde,
Çöreklenir oturur yüreğime.
Bir gurbet türküsünde,
Devleşir acılarım.
Yanarım hasretinin ateşinde.

Gel…
Gel de tut ellerimi anne.
Yüzüme tatlı tatlı gülümse.
“Kızım,canım,yavrum” de
Dertlerime ortak ol.
Hayatın çıkmaz sokaklarında,
Bir başıma bırakma beni.
Yol gösterenim ol.

Gel anne!
Gel de sil gözyaşlarımı.
Okşa kar yağan saçlarımı.
Yüzümdeki çizgilere dokun.
Sıcaklığını duymak istiyorum,
Sarıl bana anne…
Sımsıkı sarıl hem de.
Sinsin içime kokun

Yaşım büyüse de
Ağarsa da saçlarım...
Kendim anne olsam da
Yerin doldurulmuyor işte…

Gel anne!
Gel de
Çocukluğuma dönelim seninle.
Hani bezden bir bebek yapmıştın ya…
Çiçek bahçesi gibi kumaşlardan.
Yine istiyorum aynısından.
Çok iyi koruyacağım bu kez.
Bu kez kimseler dokunamayacak.
Kimseler kıramayacak
Komşumuzun kızı bile…
Gel anne!
Beni her gece yarısı,
Kapılarda bekletme.

Karanlık bastırdığında,
Çığlık olur,
Haykırır özlemlerim.
Her gece yarısı,
Uyandırır beni,
Korku dolu düşlerim.
Seni ararım anne.
Ellerini,
Gözlerini…
Duymak isterim,
O tatlı sözlerini.

Gel ne olursun!
Gel anne!
Yollarda kalmasın artık gözlerim…
Yüreğime çöreklenmesin acılar.
Bilir misin ki,
Senden uzaklardayken,
Hasretin yüreğimi nasıl da dağlar?
Gel anne! Gel…
Sen gelmezsen,
Gözlerim bir ömür boyu ağlar…


ÜLKÜ DUYSAK

hocam alkışlıyorum sizi..gözlerim dolduu
çok güzel bir şiir yazmışsınız..

Derinmavi=)

Beğenmene sevindim.Teşekkür ederim.
Anneden uzak olunca yazılıyor işte... Allah annelerimize uzun ömürler versin.

amin hocam,amin..