“Dostum” dediğiniz kimselerin çokluğundan bahsediyorsanız, bunda bir yanlışlık var demektir.Çünkü dost diyebildiğimiz kimseler, bir elin parmakları kadar bile değildir.
Dostumuz olarak kabul ettiğimiz kimselerin samimiyetini anlamak için başımızın dara düşmesi yeterlidir. Arkamızı dönüp baktığımızda hâlâ bize dayanak olmaya devam eden biri varsa dostumuz odur. Dost, kendisi için istediğini bizim için de isteyendir .Bencillik duvarını yıkan,bize tel örgülerin arkasından bakmayan, gül bahçesine koşar gibi yanımıza koşandır dost.Bir bardak suyunu,bir dilim ekmeğini gerektiğinde bizimle paylaşandır dost. Her ne olursa olsun bizi terk etmeyendir…
Mutluluğu, güzelliği, iyi şeyleri herkes paylaşır. Güzelliklerin yanı sıra acıyı, sıkıntıyı, olumsuzlukları sadece dostlarımız paylaşır bizimle.
Dost, yüreğimizin en güzel köşesinde ağırlanmayı hak edendir.


Ülkü Duysak