Efkarın aşılmaz yalnızlığın kaçılmaz olduğu vakitler ...
Efkarın aşılmaz yalnızlığın kaçılmaz olduğu vakitler ...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...