* Tuttum, taa içime oturttum seni...

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Gözlerimi kör et kulaklarımı sağır,
Nefsime değil aşkına kul et beni,
Tövbe ateşinde yak küllerimi savur,
Rabbim sakın bırakma sımsıkı tut ellerimi.

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

ÖNCE OKUL ÖNCESİ 9 YAŞINDA!

Gözlerimi kör et kulaklarımı sağır,
Nefsime değil aşkına kul et beni,
Tövbe ateşinde yak küllerimi savur,
Rabbim sakın bırakma sımsıkı tut ellerimi.

Gözlerimi kör et kulaklarımı sağır,
Nefsime değil aşkına kul et beni,
Tövbe ateşinde yak küllerimi savur,
Rabbim sakın bırakma sımsıkı tut ellerimi.

“İnsanın ölümden korkar gibi görünmesi bir yanılsamadır. İnsan, aslında yokluktan, yokluğun getireceği sonsuz ayrılıktan özellikle de kendinden sonsuz ayrılmaktan korkar. Ölümse, hem ayıran hem birleştirendir. Ayrılmak için ölmek gerekir. Ama buluşmak için de ölmek gerekir. Ölüm gibi ikili bir yapısı olan başka bir durum yoktur. Bu yönüyle ölüm ikili, zıt bir duygu uyandırır insanda. Onu çekici kılan, cazip hale getiren, taçlandıran da budur.”

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın