O, haklıyı haksızdan ayıran, her şeyi hikmetle, bir gaye için ve faydalı bir şekilde yaratan "Hakem"dir...
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
zulmün okları ile yaralanmış yürekleri, korkak ve alçak gözlerin dondurucu rüzgarlarından uzak tutmak gerekir...
MEHMED UZUN
kader kuyusu
"Allah'ım, beni bana unuttur ve kendimden bahsetmeyi de bana kerih göster..."
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
“Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güçleri yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar.” ( Ağrı Dağı Efsanesi - Yaşar Kemal )
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Ama ya yanlış türde bir sevgiye düşerseniz? Ya kazara o kişiye aşık olmak dünyanın en iğrenç şeyi olduğu için hayatta kimselere bahsedemeyeceğiniz türde bir sevgiye düşerseniz?
Ölesiye derine gömmek zorunda olduğunuz için neredeyse kalbinizi bir kara deliğe dönüştüren bir sevgiye? Daha derine ittiğiniz ama ne kadar çabalasanız da, boğulup gitmesi için umut etseniz de bir türlü başınızdan gitmeyen bir sevdaya?
Yok olup gideceğine, daha da büyüyen, zamanla kocaman olup bütün varlığınızı kaplayan ve sonunda sizin ta kendiniz olan, size dönüşen..
Gördüğünüz ya da düşündüğünüz her şey,sizi o sevmemeniz gereken insana geri götürüyorsa?
( Carol Rifka Brunt - Tell the Wolves I’m Home )
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Baz, şimdi, bağırsa mı diye düşünüyor. Bir faydası olur mu? Sesini kim duyacak? Sesi duyulsa bile kim yardım edebilir onlara? Kendi macerasından, eski tecrübelerinden biliyor ki kimse, artık hiç kimse gelip yardım edemez onlara.
Mehmed Uzun / Aşk Gibi Aydınlık Ölüm Gibi Karanlık
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...