"Ve her insanın mutlaka olmuştur, yüreğini astığı bir telaş, Yağmurlarına ıslandığı bir mevsim, rüzgarlarına üşüdüğü bir yokluk."
"Ve her insanın mutlaka olmuştur, yüreğini astığı bir telaş, Yağmurlarına ıslandığı bir mevsim, rüzgarlarına üşüdüğü bir yokluk."
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...