"Hani çok su verince ölürmüş yα çiçekler, birisini de çok sevince bırαkıp gidiyormuş meğer."
"Hani çok su verince ölürmüş yα çiçekler, birisini de çok sevince bırαkıp gidiyormuş meğer."
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...