Aşk sana bakmaktı,
Gözlerim, gözlerine değdiğinde,
Utanıp gözlerimi kırparak senden kaçırmaktı,
Bazen de utanmaya inat, sana tebessümle doyumsuz bakışlar bırakmaktı…
Hayat, senden önceleri,
Zaman serüveninde sürüklenip boş boş yaşamaktı,
Giden günlerin içinde kaybolmaktı,
Anlatılmaya değmez bir monoton ruhlu bedene hapsolmaktı…
Sevgi, istediğim ama tanıyamadığım bir yabancıydı,
Ta ki sen, kaderin bir hediyesi gibi kaşıma çıkana dek,
İşte o zaman,
Aşk ta, hayat ta yüreğimin dilinden çıkan sözcükleri aştı…
Huzur veren bakışlarını gözlerime,
İçimi ferahlatan nefesini ciğerime,
Nur yüzündeki gülüşünü ta içime işlettin,
Kısaca;
Kader bana, senle anlatılmaz bir dilim aşkın huzurunu tattı..
Ve sonra; sonrasını boşver....