kardeşliğin şiirini yazardık belki de tüm duvarlara insanlığa ders niteliğinde sonrada varsın bu eylemimize anarşist desinler derdik o zaman gönül rahatlığı ile kabullenirdik anarşistliğimizi....
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...