BİR DENİZ MASALI

Bir varmış, bir yokmuş
Doğada yaşamın kaynağı
Yeraltı, yerüstü suları çokmuş
Özellikle de denizleri
Yerkürenin üçte ikisi
Sulardan oluşmuş
İçine de irili ufaklı
Canlılar doluşmuş
Renk renk balıklar
Yüzdükçe üstünde kayıklar
İnsanlar mutlu olurmuş
Deniz ürünleriyle beslendikçe
Canlılık, sağlık bulurmuş
Denizler ki engin denizler
Üzerlerinde martılar uçar
Yengeçlere, ahtapotlara, yunuslara
Yuva olur, onları kucaklar
Doğal dengelerinde yaşarlarmış
İnsanlar sevdiklerine yelken açar
Kavuştukça limanlarda

mutluluk saçar
Yüklerini daha güvenli taşır
Hüzün bulutlarından kaçarlarmış
Öylesine de bereketliymiş ki deniz
Aş olurmuş yoksul balıkçının evine
Oltasına takılıp, geldikçe yemine
İnsanlar onda yıkanır, arınırmış
Bu da sağlıklı yaşamın sırrıymış
İşte böyle yaşarken denizler
Doğanın dengesinde, düzeninde
Yazları tatlı tatlı şırıldanır
Kışları coşar, şahlanırken
Renkleri bulanır olmuş
Kıskanmadan bolluk verdiği
İnsanlar daha da bir özensiz
Çok gösterişli, ama düzensiz
Mutluluğu parada arar
Yapay varsıllıklara tapar olmuş
Kırmışlar gönlünü engin suların
Mavi, yeşil koyların
Dökmüşler atıklarını, çöplerini
Bozmuşlar onun dengesini
Yaşayamamışlar sular kirlenince
Azalmaya başlamış balık türleri de
Yenileyemez olmuş deniz oksijenini
Dönüşmüş karabataklıklara
Bulandıkça zehirli atıklara
Onulmaz hastalıkların

pençesine düşmüş
Geçmişte kurulurmuş kıyılarına
Yazlık kamplar, çadırlar
Şimdilerde beş yıldızlı beton yığınları
Azot, yapay ipek fabrikaları

kuruldukça
Kara adamlar para yarışında
Denizlerse yaşam savaşında
Üstelik yelkenli gemiler
Kürekli kayıklar yerine
İnsanlar bir de hız hırsında
Motor yağları öbek öbek karnında
Yitirdikçe hergün sağlığından
Sormuş deniz; nasıl kurtulacağım
Sularıma yönelik bu saldırıdan?
En dayanamadıklarından biri de
Daha çok balık avlamak için
Yumurtaları, yavruları öldürmecesine
Oltalar, ağlar dururken
Ellerde troller, dinamitler
Nedir bu işlenen cinayetler?
Say ki çıldırmış,

iyicesine başkaldırmış
Tükendikçe balıklarının türleri
İçinde açmış ölümün kan gülleri
Yaşamla ölüm arasında
Gidip geldikçe mevsimler boyu
Haykırmış; tükendi balıklarımın soyu
Çekildi çekilecek

yerkürenin cansuyu
Onun bu yazgısını kaygıyla izleyen
Çevre dostları kan ağlamış
Gelinlik kızlar bile karalar bağlamış
Dayanamamışlar,

dursun bu saldırı diyerek
Tek yumruk, tek yürek
Öfkeyle gelmişler kıyılarına
Gördükçe ölgün, yılgın denizi
Sormuşlar; nasıl diriltiriz seni?
Yorgun, karabatak denizden
Kısık, bitik bir ses gelmiş:
Arındırın beni bu zehirlerden
Kurtarın canlılarımı yokedilmeden
Balıklarım yumurtalarından

çıkmadan ölüyor
Çevre düşmanları

buna hınzırca gülüyor
Kuşkusuz gelişme, yenilik hakkınız
Ama olmayın yaşamıma da saygısız
Kurun arıtma tesislerinizi
Arındırın atıklarınızı zehirlerden
Geri durun

beni çöp çukuruna dönüştürmekten
Unutmayın ki;

bozuldukça bu doğal denge
Yalnız bana değil,

sizlere de uzanacak
Ölüm denen o kara pençe
Bir de kesildikçe ağaçlar
Tozumadan toprakla doluyor karnım
Hepten tükeniyor en canlı yanım
Gem vurun bu hırsınıza
Döndünüz doğa hırsızına
Çalıyorsunuz hergün bir parçamı
Bu gidişle kurtarmak olanaksız
Çevre düşmanlarından paçamı
Mavisini özleyen

denizin yakınmasından
Bana yardım edin

dercesine bakınmasından
Utanmış çevre dostları insanlık adına
Bizler göz yumdukça

çevre düşmanlarına
Yok edecekler tümden doğayı
Belki de yaşayamayacağız
Dört mevsimle, oniki ayı
Yürekleri burkulurken,

vermişler yanıtı:
Bağışla bizleri sevgili deniz
Biz ancak seninle canlıyız, neşeliyiz
Tezden kuracağız arıtma tesislerimizi
Çevre düşmanlarınaysa;

yükselteceğiz sesimizi
İzin vermeyeceğiz sana

saldırmalarına
Kıyılarından kum yataklarını

kaldırmalarına
Bundan böyle doğal dengeni

bozmayacağız
Zehirli atıklarımızı

sularına karıştırmayacağız
Gerçekten de çevre dostları

sözlerinde durmuşlar
Engin denizleri,

körfezleri üzmemişler
Daha bir aydınlanmış denizin suları
Mutlu olmuş yosunlar, pavuryalar,

melek balıkları
Sağlıkla üreyebilmişler,

bollaşmış türleri
Çevre dostlarının yardımıyla
Doğal dengesini bulan deniz
Gördünüz mü bakın

böyle daha eseniz
Diyerek yalvarmış;

aman yaşatmayın sularıma
Bir kez daha o kötü günleri
İçimde açsın umut gülleri
Yaşayalım mutlulukla,

üstelik barış içinde
Koşmayın bu denli

kara paranın peşinde
Yaşam uzun ve güzel olmalı
Doğadaki her yaratık için
Başka türlere de saygılı

bir yaşam seçin
Arındıkça deniz atıklardan,

zehirlerden
Söylemeye başlamış

mutluluk şarkısını
Seslenmiş çevre düşmanlarına da
Olmayın böylesine para şaşkını!
Sonunda deniz

doğal dengesine kavuşmuş
Çevre düşmanları

yaptıklarından utanmış
Herbiri bir yana savuşmuş
Deniz insanları yeniden

almış koynuna
Yoksul balıkçı teknesinde oltasıyla
Denizin ürününden,

bereketinden doyunmuş
Çevre dostlarıysa mutlu,

dertlerinden soyunmuş
Artık deniz

mavi sularından yansıtıyormuş
Güneşin sağlık saçan ışıklarını
Çakıl taşlarına söylerken

mutluluk şarkılarını




Selma Erdal

ne kadar da uzun ve şiirsel teşekkürler

cok teşekkrler