Sevgili nefelsu öğretmenim; veliye ilk yaklaşımınızdan doğan bir sürtüşme sezer gibi oldum. Velinin sizden yardım etmeniz yönündeki çırpınışlarını ilk günlerin yoğunluğu engel olmuş. Onlarla yeniden konuşmanızı, durumu anlatmanızda yarar olacaktır. Böylece karşılıklı duygu paylaşımında bulunacaksınız.

Lütfen empati kurun. onlar için hiç de olağan bir durum değil. ilk günden rehabilitasyona yönlendirme yerine onu zamanla tanımaya çalışacağınızı, tanıdıktan sonra kendilerine birtakım öneriler getireceğinizi, birlikte sorunu gidermeye çalışacağınızı söylemeniz veliyi rahatlatacaktır.
Emin olun sosyal yönünün gelişmesi ile birlikte dil gelişiminin de hızla ilerlediğini fark edeceksiniz. Önemli olan işitsel ya da psikololijik bir sorun olduğunu belirleyebilmenizdir. Bizim işitsel problemi olan bir çocuğumuz okulun ilk günleri sadece gözlem yapar, hiç kimse ile bile oynamazdı. Sene sonunda ise gösteriye çıkıp şiir söyledi. bu inanılması çok zor bir ilerlemeydi. Siz de diğer çocuklarınızın da yardımı ile başarabilirsiniz. önemli olan benim için ilk deneyim olsa bile ben bu çocuğu kazanacağım, yapabilirim'', diyebilmenizdir. bu konuda eğitim almamış olabilirsiniz. Ama velinin tutunacak dalı sizsiniz. Bizler eğitimciyiz, herşeyi araştırır, öğrenir, uygularız.

Size de güveniyorum. başaracaksınız. Burada da paylaşacağınıza sonsuz inancım var.

Sevgilerimle...