Arkadaşlar geçen hafta cuma günü sınıfta başımdan geçen bir olayı paylaşmak istedim ve tavsiyelerinize ihtiyacım var.Biraz detaylı yazıyorum anlaşılabilmek adına kusuruma bakmayın.Çocukları çıkış saatlerinde velilere teslim ediyordum.Bir velim çocuğuyla içeri girdi o sıra.Ben öğrencilerle kapı koridorundayım. Herhalde hırka,yelek bir şey unuttu sınıfta arıyorlar diye düşündüm. Bütün çocukları teslim ettim.İçerden ağlama sesi geliyor.Bir girdim sınıfa böyle bir şey olamaz.Kız sinir krizi geçiriyor.Kelimelerle tarif edemeyeceğim şekilde.Annesi sakinleştirmeye çalışıyor. Sebep: bugün üç tane resim yapmış iki tanesini vermişim bir tane resmi kaybolmuş yok.bütün yüzünü,ellerini,boynunu her yerini yoldu.durduramıyorum bir türlü.kafasına yumruklar atıyor.elleri saç doldu,saçlarını yolluyor.O resmi bulmadan gitmem diyor sınıftan.sen şimdi eve git ben bulunca size getiriyim resmi diyorum.şimdi bulunacak şimdi bulunacak diye tutturuyor.gitmem gitmem bir adım bile gitmem bu sınıftan diyor.gel su içelim yüzünü yıkayalım vs.bütün telkin cümlelerimi kullandım.hiçbişeyi kabul etmiyor.yard.bayanı çağırdım.çöpleri karıştırıyoruz artık.gülünecek haldeyiz sınıfta çöplerin içinde resim arıyoruz.ama ben şoktayım.yard.bayan şokta.hani birşey için tutturan çocuk çok gördüm ama bu çocuk kendini tırmalaya tırmalaya her yerini kanattı.babasını arayın birlikte hastaneye götürülelim dedim.çocuğu tutamıyoruz kafasına yumruklar atıyor.bir yandan da resim arıyoruz.annesi başladı ağlamaya.neyse uzatmayım artık velhasıl resmi ayakkabılıktan bulduk.bu seferde başladı ellerim kanıyor anne diye ağlamaya.geçsin bu ellerim hemen geçsin şimdi geçsin anne diye ağlıyor.resmini bulduk resmi öpüp koklamaya başladı.ellerim yanıyor ellerim yanıyor diye diye eve yolladım.ama bir sorun kelimelerle anlatamıyorum gerçekten şoka girdim.sadece özet anlatabildim başınızı ağrıtmayayım diye arkadaşlar....annesine mutlaka doktora götürmelerini söyledim.pazartesi psikoloğa götürdüm diye geldi.psikolog demişki bir haftanın stresinden dolayı sinir patlaması yaşamış.sizce bu nasıl bir mantık.ben götürdüklerine de inanmıyorum ama.öğrenci 2 haftadır okula geliyor.okulda ne stresi olabilirki bir çocukta.ben şu anda öğreciyi gözlem aşamasındayım.sürekli küçük şeyler için ağlıyor.mesela arkadaşımın kitabı benimkine deymeyecek diye ağlıyor.veli tek çocuk olduğu için yaptığını söylüyor.ama 12 yaş büyük bir abisi var.arkadaşlar bir tavsiye verin bana hiç böyle bir durumla karşılaştınız mı?

sanırım her istediğini ağlayarak elde etmiş ki bu yola başvuruyor

ona sınıfın; birimizin değil hepimizin olduğu
bir kişinin değil çoğunluğun isteklerinin olabileceğini söyleyebilirsiniz,tabii çocuğu bu hale getiren ailede bu durumu çocuğa kabullendirip size destek olmalı .bence böyle bir aileden özel ilgilenirmisiniz sorusu ile karşılaşma ihtimaliniz de yüksek ,

Bana kalirsa cocuk aileden ya da cevresinden birilerini ornek aliyor ya da yasadigi olaylar neticesinde ciddi anlamda psikolojik sorun yasiyor. Yasadiklarina tepki olarak bu hareketleri yapiyor. Destege ihtiyaci var. Ozellikle kenara cekip konus cocukla. Ama sorguluyormus gibi degil de sanki kendinden bir seyler anlatiyormus gibi yap hocam. Bir de elinden geleni yaptigini anladigin anda kesinlikle dha fazla usteleme hocam. Uzman destegine ihtiyaci var gibi gorunuyor.

çocuklar okula gelene kadar aile yaşantılarında her istediklerini elde etmeye çalışmışlar,bir çoğunda da başarılı olmuşlar.Okulda bir paylaşım ortamı olması ilk başlarda çocukları zorluyor.Veliler de yetmezmiş gibi bizden çocuklarıyla özel olarak ilgilenmemizi istiyorlzr.Sanırım önce aileleri eğitmeli onlardan işe başlamalı diye düşünüyorum

Hocam aileyi mutlaka psikoljik tedavi konusunda ikna etmeye çalışın. Durum basit bir şımartılmış tek çocuk durumu değil ilerleyen zamanda çok büyük sorunlara yol açabilir. Götürdük demelerini samimi bulmuyorsanız eğer öğretmeni olarak doktoruyla görüşmem gerekli diyerek doktorun telefonunu isteyebilirsiniz. Durumun ciddiyetinin farkına varmalılar.

Aile,rehber öğretmen,psikolog ve öğretmen işbirliği içerisinde çözümlenmesi gereken bir konu gibi görünüyor.

Burcu Yeşilyayla Nickli Üyeden Alıntı

Hocam aileyi mutlaka psikoljik tedavi konusunda ikna etmeye çalışın. Durum basit bir şımartılmış tek çocuk durumu değil ilerleyen zamanda çok büyük sorunlara yol açabilir. Götürdük demelerini samimi bulmuyorsanız eğer öğretmeni olarak doktoruyla görüşmem gerekli diyerek doktorun telefonunu isteyebilirsiniz. Durumun ciddiyetinin farkına varmalılar.

Gülbin HİCRİ (glşn8585) Nickli Üyeden Alıntı

Aile,rehber öğretmen,psikolog ve öğretmen işbirliği içerisinde çözümlenmesi gereken bir konu gibi görünüyor.

Kesinlikle iki ogretmenime de katiliyorum. Basit bir istedigimi aglayarak elde ederim durumu degil bana gore de. Doktorun telefonunu istemek de guzel bir fikir. Tek basiniza cozulebilecek bir konu degil.

gizemsener öğretmenim; yazdıklarınızı endişeyle okudum.

Titiz bir aile ortamında büyüyen bir çocuk. Kaygıları var. Düzen, malına sahip olma onda hastalık derecesinde. Hiç bir şeyini kaybetmeye, kirlenmesine, yırtılmasına, birinin kaza ile koluna dokunup, kağıdının çizilmesine bile tahammülünün olacağını zannetmiyorum. Veli ile bu yönde iletişim kurmanızı öneririm. Düzen, malına sahip olma konusunu irdeleyin. En kısa sürede hemen ev ziyaretinizi yapın. Bakalım neler gözleyeceksiniz.

Bu durumda değişmesi gereken çocuk değil, annedir. Annenin çocuk üzerindeki olumsuz tutum ve davranışıdır. Önce okul psikoloğunuz varsa ondan, yoksa Ramdan yardım isteyebilirsiniz. önce RAMA kendiniz gidip durumu anlatın. Sonra gerekli evrakları doldurup, veliyi yönlendirebilirsiniz.

Velinin kullandığı olumsuz cümleyi takip etmelisiniz. Bunu bulduğunuz anda sözcüğün yerine kullanılması gereken uygun sözcüğü söylemesi yönünde öneri getirebilirsiniz. Tabii velinin öncelikle yanlışının farkında olması gerekiyor.

Kolay gelsin öğretmenim.

Kesinlikle tek başınıza çözebileceğiniz bir sorun gibi durmuyor. mutlaka profesyönel bir desteğe ihtiyacı var. Önce ailenin, ardından da öğrencinin. Emel Özdemir arkadaşım çok güzel açıklamış zaten.

EMEL ÖZDEMİR Nickli Üyeden Alıntı

gizemsener öğretmenim; yazdıklarınızı endişeyle okudum.

Titiz bir aile ortamında büyüyen bir çocuk. Kaygıları var. Düzen, malına sahip olma onda hastalık derecesinde. Hiç bir şeyini kaybetmeye, kirlenmesine, yırtılmasına, birinin kaza ile koluna dokunup, kağıdının çizilmesine bile tahammülünün olacağını zannetmiyorum. Veli ile bu yönde iletişim kurmanızı öneririm. Düzen, malına sahip olma konusunu irdeleyin. En kısa sürede hemen ev ziyaretinizi yapın. Bakalım neler gözleyeceksiniz.

Bu durumda değişmesi gereken çocuk değil, annedir. Annenin çocuk üzerindeki olumsuz tutum ve davranışıdır. Önce okul psikoloğunuz varsa ondan, yoksa Ramdan yardım isteyebilirsiniz. önce RAMA kendiniz gidip durumu anlatın. Sonra gerekli evrakları doldurup, veliyi yönlendirebilirsiniz.

Velinin kullandığı olumsuz cümleyi takip etmelisiniz. Bunu bulduğunuz anda sözcüğün yerine kullanılması gereken uygun sözcüğü söylemesi yönünde öneri getirebilirsiniz. Tabii velinin öncelikle yanlışının farkında olması gerekiyor.

Kolay gelsin öğretmenim.

yazdıklarınızı dehşetle okudum
Emel öğretmenime katılıyorum