Durmak yok,yola devammmşansınız bol olsun
![]()
Hevesinizi kırmak gibi olmasın ama bence hiç gerek yok okumayın.Şu anda ne yapabilrm diye düşünün.İİçinde bulunduğunuz şartları değerlendirmenizi öneririm.Ayrıca burdaki arkadaşların çoğu polayanacılk oynamş gerçkleri görmenizi tavsiye ederim.Bana kızabilirsiniz belki ama gerçkler acıdır arkadaşım
Neden kızayım ki. Düşüncelere elbette saygım sonsuz. Ancak takdir edersiniz ki içinde bulunduğum şartların değişmiş olma ihtimali var ve kaldı ki o şartlar değişti de. Yalnızca merak ettim de onca arkadaşımızın atladığı sizin ise gerçekler diyip geçtiğiniz o gerçekler nedir açıklar mısınız lütfen şimdiden teşekkürler...
Gerçekleri şöyle açıklayabilirm:
1.ortalama bir öğrencinin ünv bitirme yaşı 25 iken sizin ünv başlama yaşınz tabi olursa 29 olcak 33 yaşnda bitirceksnz atama falan derken 34-35 bu arada ömür de geçiyo.Ayrıca herşey okumak da değil size kendinize ait bir düzen ve hayat da şart sonuçta evleneceksiniz kısmet olursa çocuk falan da olursa daha zor olacak sizin için...
geç mi?
yolun başındasınız hocam. bakın hocam diyorum..
yaşınız bir üniversite okumak için gayet uygun. üstelik tanıdığım o kadar çok kişi var ki sizin yaşınızda karar verip okuyan ve mesleğe atılan..çok da iyi öğretmenler. sakın vaz geçmeyin. bu gerçekleşemeyecek bir hayal değil ki, vaz geçesiniz. üstteki arkadaşın acı! gerçeklerini doğrusu ben de merak ettim.. kurbağa hikayesini hatırlayın ve asla vazgeçmeyin..
https://www.onceokuloncesi.com/kisis...esi-64023.html
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
Çok teşekkür ederim hocam. Ben de hayallerime ulaşmak için cabalamayi planlıyorum hocam. Umarım üstteki arkadaşımız gelir de gerçekleri öğrenebiliriz hocam.
Evlilik ya da çocuk gibi bir durumu 25 yaşındaki öğretmenlerin yasamadığını mı ya da onlar için kolay olup benim için zor olacağını düşünmenize neyin sebep olduğunu bilmek isterdim açıkçası. Düşünceleriniz için teşekkür ederim ancak, bu yola girerken evlilik ya da çocuk konusunu düşünerek planlayarak girdim. Iyi günler....
Matematiği berbat biri olarak zar zor Ticaret lisesini bitirdim ve okuldan soğudum. Senelerce evde oturdum. Tabiri caizse ev kızıydım. Yirmi altı yaşımda kız meslek lisesine gidip çocuk eğitimi ve gelişimi bölümünü bitirdim. 28 yaşımda Açıköğretim fakültesinin okulöncesi öğretmenliği bölümüne yerleştim. Sıkı bir çalışma ile hiç bir dersten kalmadan üniversiteyi bitirdim. 32 yaşımda sözleşmeli anasınıfı öğretmeni olarak atandım, 35 yaşımda kadroya geçtim. Hatta uzun bir süre, evde boş boş oturduğum o yılları hatırlayıp öğretmen olduğuma inanamıyordum. Kadrolu olamasaydım ücretli öğretmenlik yapardım. Allahıma şükrediyorum, kendimle gurur duyuyorum. "Evliliğin garantisi yoktur fakat mesleğin ve eğitimin garantisi vardır" düşüncesi ile yola çıktım. Şu an ilerlemiş yaşıma rağmen bekarım ve çok mutluyum. Keyfime uygun bir erkekle karşılaşırsam evlenmeyi düşünüyorum. Kimseye muhtaç değilim. Kendi ayaklarımın üzerindeyim, çok güzel bir mesleğim var. Mezun ettiğim öğrencilerimi ilkokul sıralarında görmek bana müthiş keyif veriyor ve gururlandırıyor. Mücadelenin yaşı yok. Bu arada benim ruh yaşım 15, büyümeye de hiiiiiç niyetim yok. Herşey, sizin kendinize ve hayata nasıl baktığınızla alakalı. Eğer birçoğu gibi erken yaşta bunları başarsaydım kendimi bu kadar mutlu hissetmezdim. İnsanlar geç yaşta yakaladıkları başarının daha bir kıymetini biliyor ve daha bir keyfini çıkartıyor, bu da işin en güzel yanı.
Birşeyler yapmak lazım,
Birşeyler yapmalıyım,
Benim bir şeyler yapmam lazım,
Ne olduğunu bilmiyorum ama yapmalıyım,
Dur...galiba biliyorum,
Evet evet, tabi yaaa...neden olmasın?