nasıl bir ceza verebilirim?

öğretmenlikte ilk yılım. sınıf yönetimi konusunda tecrübesizim.
bu güne kadar hep ödül vaat ederek bişeyler yaptırmaya çalıştım.
etkinliğinizi bitirirseniz bahçeye çıkarız, sessiz durusanız oyuncak oynarız gibi.

bugüne kadar işe yarıyordu. ama sanırım artık ödül vermek bi işe yaramıyo. yanında biraz ceza da gerekiyo. geçen gün sınıftaki 3-5 çocuk saygı sınırlarını aşan bir davranış yaptılar. ben bunun karşılıksız kalmasını istemiyorum.

nasıl bir ceza verebilirim? aklıma 5-6 sayfa çizgi çalışması yaptırmak geldi. ama bu çocukları okuldan soğutabilir. nasıl bi ceza caydırıcı olabilir? yaptıklarının kötü bişey olduğunu anlasınlar istiyorum.

genellikle olumsuz pekiştireç işe yarıyor yani yaptıkları hatanın üzerine onların çok sevdiği bir oyunu sınıfa oynatıp onları oyuna almamak gibi... yada uslu duranları ödüllendirip yaramazlık yapanları ödüllendirmemek. bir de düşünme sandalyesi işe yarıyor. ben öğrenciyi yaşı gereği 5 dk düşünme sandalyesine alıyorum. ve bunu neden yaptığımı anlatıyorum. daha sonra yine onun sevdiği bir etkinliğe geçiş yapıyorum. tabiki o oynayamıyor. 5 dk bittiğinde özür diletiyorum. çok işe yarıyor....
bir de yaptığı güzel davranışı hemen farkedip onu ödüllendiriyorum herkesin içinde abartarak...

Alıntı:

---

mugge2003 Nickli Üyeden Alıntı

genellikle olumsuz pekiştireç işe yarıyor yani yaptıkları hatanın üzerine onların çok sevdiği bir oyunu sınıfa oynatıp onları oyuna almamak gibi... yada uslu duranları ödüllendirip yaramazlık yapanları ödüllendirmemek. bir de düşünme sandalyesi işe yarıyor. ben öğrenciyi yaşı gereği 5 dk düşünme sandalyesine alıyorum. ve bunu neden yaptığımı anlatıyorum. daha sonra yine onun sevdiği bir etkinliğe geçiş yapıyorum. tabiki o oynayamıyor. 5 dk bittiğinde özür diletiyorum. çok işe yarıyor....
bir de yaptığı güzel davranışı hemen farkedip onu ödüllendiriyorum herkesin içinde abartarak...

---

aynen bunları ben de yapıyorum. bazı çocuklarda çok işe yarıyor ama bazılarında asla işe yaramıyor. aile yapısıyla da ilgisi var sanırım. bazı çocuklarda hiç düzelme olmuyor.

Öncelikle Müge hocamın sandalye cezası kısaymış..dikkatimi çekti..
Benim cezalar 10 dakikadan açılır..
Daisy hocam sınıfta güçlü otoriteyle sorunu çözersiniz..düşünce sandalyesi ,paspası falan
işe yarıyor gerçekten..

Trt deki dadı programını izleyen yazar

Erkek öğretmen olması avantajını kullanan konyalı yazar :027:

BEN DİREK EVE GÖNDERİYORUM VELİSİNE DE DURUMU ANLATIYORUM 2 GÜN OKULA GELMEK YOK DİYORUM SÜT DÖKMÜŞ KEDİ GİBİ OLYO ÖĞRENCİ

dadı programındakiler bizim çocuklarımıza ne kadar uygun ki? çok itici buluyorum o programı ve o kadını ..

Alıntı:

---

ilkerliker Nickli Üyeden Alıntı

Öncelikle Müge hocamın sandalye cezası kısaymış..dikkatimi çekti..
Benim cezalar 10 dakikadan açılır..
Daisy hocam sınıfta güçlü otoriteyle sorunu çözersiniz..düşünce sandalyesi ,paspası falan
işe yarıyor gerçekten..

---

hocam ceza süresinin kısalığından bahsetmişsiniz
bildiğim kadarıyla yaşa göre dk baz alınır
misal:5 yaş 5 dk
6 yaş 6 dk
10 dk fazla gibi geldi zaten çocuklar 10 dk durmuyorlar:027:

Hocam merhabalar söz verdiği zaman videoya çekerseniz birdaha aynı davranışını yaparsa söz verdiği videoyu izletirsiniz.Bunuda deneyebilirsiniz...

Çocuk eğitiminde kullanılan cezaların yararlılığı tartışılır. Kısa vade de yararı görülse bile uzun vade de zararlarının görülme olasılığı çok yüksek. Çocuklara önce neyi neden istediğimizi anlatmakta yarar var. Bu da kısa vade de yararı görülmeyen ama uzun vade de yararının mutlaka görüleceği bir sistem. Yapılan şeylerin, kendisinden istenenlerin nedenlerini belki defalarca anlatmak gerekir ki O da bunları benimsesin... Ceza vermektense motive edici olumlu pekiştireçlerin kullanılmasından yanayım. Ve kesinlikle kullanılan dile dikkat edilmesi gerekiyor "ne kadar yaramazsın, bugün beni çok üzdün" gibi genelleyici bir tanımlamadan sa "bugün biraz fazla hareketlisin neden acaba?" diye sorulup süreç kendisine de sorgulatılmalı ya da "bugün seni çok fazla uyardım ve bunu yapmak beni üzdü" vs denerek kendi duygularımızdan da bahsedilmeli...

Alıntı:

---

dilekdoguz Nickli Üyeden Alıntı

BEN DİREK EVE GÖNDERİYORUM VELİSİNE DE DURUMU ANLATIYORUM 2 GÜN OKULA GELMEK YOK DİYORUM SÜT DÖKMÜŞ KEDİ GİBİ OLYO ÖĞRENCİ

---

çok ilginçmiş

Alıntı:

---

daissyy Nickli Üyeden Alıntı

öğretmenlikte ilk yılım. sınıf yönetimi konusunda tecrübesizim.
bu güne kadar hep ödül vaat ederek bişeyler yaptırmaya çalıştım.
etkinliğinizi bitirirseniz bahçeye çıkarız, sessiz durusanız oyuncak oynarız gibi.

bugüne kadar işe yarıyordu. ama sanırım artık ödül vermek bi işe yaramıyo. yanında biraz ceza da gerekiyo. geçen gün sınıftaki 3-5 çocuk saygı sınırlarını aşan bir davranış yaptılar. ben bunun karşılıksız kalmasını istemiyorum.

nasıl bir ceza verebilirim? aklıma 5-6 sayfa çizgi çalışması yaptırmak geldi. ama bu çocukları okuldan soğutabilir. nasıl bi ceza caydırıcı olabilir? yaptıklarının kötü bişey olduğunu anlasınlar istiyorum.

---

Sevgili öğretmenim; kullanılan ifadeler çok önemlidir. Ayşe öğretmenimizin yazdıklarına ilaveten şunlara değinmek istiyorum:


''etkinliğinizi bitirirseniz bahçeye çıkarız, sessiz durusanız oyuncak oynarız'', bu ifadeniz yanlış.

Doğru ifade;
''Etkinliğinizi bitirdikten sonra bahçeye çıkabiliriz.

''Çabuk toplandığınızda .................yapmaya zamanımız kalır. (çabuk toplanmadıkları için zaman yetmeyince; bundan sonra daha çabuk toplanırsanız .........................yapabiliriz. Bunun için yarın tekrar deneyelim.)

''sessiz durusanız oyuncak oynarız'' yerine; sessiz durduğunuzda yorulmayız / başımız ağrımaz / birbirimizi daha iyi duyabiliriz. denmeli. Çünkü oyuncak oynama gürültü gerektiren bir etkinliktir. Oysa istenilen sessizliktir. Birbiri ile örtüşen sözcükler kullanmalısınız.


Cezanın da doğru örtüşmesi gerekir. Örneğin; arkadaşının yaptığı resmi yırtan bir çocuğa; ''yapma, neden yaptın, bizim sınıfımızda böyle şeyler olmaz, hadi barışın, öpüşün vs.. sözcükler asla kullanmayın.

Empati kurmalarını sağlayın.

''Arkadaşının kağıdına zarar verdiğine göre bir olay seni kızdırmış / üzmüş / kıskandırmış olmalı. Neler hissettin?
Kağıdı yırtılan çocuğa dönüp; ''arkadaşın kağıdı yırtınca üzülmüş olmalısın, sen neler hissettin?


Ardından her iki çocuğu bir köşede karşılıklı bir sandalyeye oturtup, sorunlarını kısa bir süre dahilinde burada tartışmalarını, bundan sonra neler yapabileceklerini konuşmalarını isteyiniz.

Böyle bir sınıf yönetiminde her iki çocuğa da ''seni anlıyorum'' mesajı iletmiş olur, taraf tutmamış olursunuz. taraf tutmayınca sınıfınızda büyük değişiklikler gözlemleyeceksiniz. Siz bunu başardıktan yani siz değişim gösterdikten sonra bir veli toplantısı yolu ile ''empati'' konusunu işleyip, sınıftaki değişimden söz edebilir, evde uygulamalarını isteyebilirsiniz.


Veli toplantısında şöyle konuşabilirsiniz:

YÜREKLENDİRİCİ SÖZLER SÖYLEME: Yüreklendirilen çocuk, kendisini değerli hisseder. Güven duyar. Yüreklendirme çocuğun kendisini kötü hissettiği, başaramayacağını düşündüğü anlarda yapılır.
Örn: - Ben Ayşe gibi güzel resim yapamıyorum.
- Ayşe’nin güzel resim yaptığını düşünüyorsun. (Onu anladığınızı belirten cümleyi duyunca ‘’Annem beni anlıyor’’ duygusunu hissedecek. ) Senin de çaba göstereceğinden, Ayşe kadar güzel resim yapabileceğinden eminim. İstersen Ayşe’den güzel resim yapabilmek için sana yardım etmesini isteyebilirsin.
Yüreklendirilen çocuk başarıya ulaşmak için çaba harcar.
ÖVGÜ: Ödül türüdür. Rekabete dayanır. Kazanınca verilir. Çocuğunu öven anne-babalar çocuklarını yüzeysel ödüllerle motive ederler.
Ailesine BAĞIMLI çocuk; genellikle ÖVGÜ almayı başarır. Övgü alınca işbirliği yapmak ister. Yeniden övgü alabilmek için ‘NE YAPABİLİRİM?’’ diye düşünür.

Çocuğunuz bir işi başarmak için sizden yardım istiyorsa; Tavsiyelerde bulunarak yardım edin. Örn:
-Ben ………..daha yararlı olabileceğini düşünüyorum.
-Bu sana daha çok yakışıyor.
-Makası-kağıdı vs… şu şekilde tutarsan-katlarsan-kesersen yapmayı tasarladığın şeyi daha kolay-güzel-mükemmel yapabilirsin.
-Yeteneklerine güveniyorum. Bunu daha önceden de başarmıştın. Bunu daha da iyi yapabileceğini biliyorum.

-Beceriksiz, sen hiçbir işi doğru yapamazsın ki, sakar şey, sen dökersin, kırarsın, taşıyamazsın’’ gibi sözler söylüyorsanız; çocuğunuz o işi gerçekten başaramayacaktır.
-Ben hiçbir işe yaramıyorum. Kimse benim yaptığım işi beğenmiyor. Beceriksizim. Sakarım. Aptalım. Gibi sizin taktığınız sıfatları benimseyerek kendisini başarısızlığın, toplumdan soyutlar. Bir kenara çekilir. İçine kapanır. Sessizce bir köşede ağlar. Duygularını paylaşamaz.

Çocuğunuza bir işi başarması için karışmayın. Bırakın özgün düşüncesini ortaya koysun. Sadece yol gösterin. Siz farklı düşünüyorsanız, öneri getirin. Kararı kendisine bırakın. Ve onu mutlaka YÜREKLENDİRİN.

4. ŞİKÂYET ETME PROBLEMİ İLE NASIL BAŞA ÇIKILABİLİR?
ÇOCUKLARINIZIN ORTAK OLARAK SORUMLULUK PAYLAŞMASINA İZİN VERİN: Çocuklarınız arasında çıkan olaylarda KİM YAPTI? Demek suçluyu aramaktır. Bu çocuklarınız arasındaki rekabeti arttırır.
-Anne! Kardeşim oyuncağımı, kalemimi vs… vermiyor. (Sorun kime ait? ) Nasıl bir tutum sergilersiniz?
-Görüyorum ki kardeşinin aldığı kalemi istiyorsun.
-Evet. Ama kardeşim vermiyor. Ödevimi yapacağım.
-Kardeşine soralım bakalım. Kalemi neden istiyormuş?
Anne: -İkinize de kalem lazım. Ne yapabilirsiniz?
-Ödevimi bitirince kardeşime verebilirim.
Verilen örnekte problemi anne çözmedi. Çözüm önermedi. Taraf tutmadı. Problemi çözmeleri için sadece yol gösterdi. Kendi problemlerini kendileri çözdüler. Bu eğitim yöntemini kendilerine amaç edinen ailelerin çocukları karşılaştıkları problem durumlarını kendileri çözümleme becerisi kazanırken, ilerde özgün projeler geliştirebilen, kendine güven duyan, çevresindeki insanlarla olan iletişimde gammazlama yerine, karşılaşacakları problemlere fikirler üretebilen bireyler olurlar.
Anne: -Sen hiç kardeşine bir şey vermezsin. Kötü bir kardeşsin.’’ Gibi yaklaşımlar büyük kardeşin kendisini HER ZAMAN KÖTÜ olarak düşünmesine yol açar. Güveni sarsılır. Farklı olaylar karşısında bundan sonra tavrını değiştirerek kendini sürekli savunmaya çalışır. İYİ ÇOCUK olabilmenin yollarını ararken yalana başvurduğu da görülebilir.

* BÜYÜKLERİ TARAFINDAN DİNLENEN, ANLAŞILDIĞINI HİSSEDEN ÇOCUKLAR, BAŞKALARINI ŞİKAYET ETMEZLER. SORUNLARLA BAŞA ÇIKMAYI, PROBLEMİ TEK BAŞINA ÇÖZEBİLMEYİ ÖĞRENİR.


5. KORUMACI OLMAYIN: Çocuk, kendi deneyimleri ile olgunlaşıp, sorumluluklar üstlendikçe güven kazansın.
Örn: -Anne yarın okula en sevdiğim kitabımı götüreceğim.
-Peki yavrum. Ben ne yapabilirim?
-Bana bu kitabı anlatır mısın? (Anne okur. Çocuğun çantasına kitabı yerleştirir.) (KORUMACI AİLE)
Yada:
Kitabın okunması bitince çocuk:
-Anneciğim unutmamak için hemen kitabımı çantama koymalıyım. (ÇOCUĞUNA SORUMLULUK AŞILAYAN AİLE) Burada çocuk bu işin kendi işi olduğunu biliyor. Bizim sizlerden istediğimiz bu eğitim şeklini kullanmaya kendinizi alıştırmanız.




Bakınız:


https://www.onceokuloncesi.com/makal...ldu-37383.html




Bir de oyun örneği vereyim:



ORGANLARIN DANSI VAR. ELLER BİRBİRİNE DEĞMEDEN VÜCUDUN FARKLI HAREKETLERİ İLE MÜZİK EŞLİĞİNDE YAPILIYOR. DAHA SONRA POPOLARLA, DİZLERLE, AYAKLARLA..................

KARŞILIKLI OTURUR.

ÖĞRETMEN SINIFTAKİ AKADAŞLIK İLİŞKİLERİ KONUSUNDA BİR ÖRNEK VERİR.

-ARKADAŞIN SENİ ÇİMDİKLEDİ, NELER HİSSETTİN?

DİĞER ÇOCUK HİSLERİNİ KARŞISINDAKİ ÇOCUĞA ANLATIR. SONRA DİĞERİ YANİ ÇİMDİKLEYEN ROLÜNDEKİ ÇİMDİKLEME NEDENİ KONUSUNDA DÜŞÜNCELERİN AKTARIR.

OYUNUN SONUNDA:
-SINIFIMIZDA HERKES BİRBİRİNİN DUYGULARINI ANLIYOR MU?
-SEN BUNDAN SONRA NASIL DAVRANMAYA KARAR VERDİN? GİBİ SORULARLA DEĞERLENDİRME YAPILIR.

TOKALAŞMANIN ARDINDAN ETKİNLİK TOKALAŞMA DRAMASI İLE DEVAM EDER.



Sonucu merakla bekliyorum. Konuya mesaj yazdığınızda özelime de mesaj yazarsanız konu mesajınızı gözümden kaçırmadan okuyabilirim.


Başarılar dilerim.

Alıntı:

---

dilekdoguz Nickli Üyeden Alıntı

BEN DİREK EVE GÖNDERİYORUM VELİSİNE DE DURUMU ANLATIYORUM 2 GÜN OKULA GELMEK YOK DİYORUM SÜT DÖKMÜŞ KEDİ GİBİ OLYO ÖĞRENCİ

---

gerçekten ilginçmiş. eve nasıl yolluyorsunuz tek başına:032:

davranış panosunu öneririm. ben genelde elma ağacı şeklinde yapıyorum. gerçekten cezayı hakettiğini düşündüğüm zaman elmasını siyah ya da kahverengi boyuyorum. olumlu davranış geliştiğinde kırmızı. haftada bir elması tamamen kızarana hediye veriyorum. basit hediyeler ama çok etkili.

bir de stickerları çok kullanıyorum. farklı farklı alıyorum. güzel konuşana, paylaşana, sorumluluğunu yrine getirene hemen küçük bir sticker ya da yıldız takıyorum. kötü davranış gösteren çocukların iyi bir davranışını abartıp ödüllendiriyorum. eğer kötü davranış alışkanlık halini almış ya da başka çocuklara zarar veren bir hal aldıysa aileyle iletişime geçip birlikte hareket ediyoruz.

Alıntı:

---

goncafiliz Nickli Üyeden Alıntı

gerçekten ilginçmiş. eve nasıl yolluyorsunuz tek başına:032:

davranış panosunu öneririm. ben genelde elma ağacı şeklinde yapıyorum. gerçekten cezayı hakettiğini düşündüğüm zaman elmasını siyah ya da kahverengi boyuyorum. olumlu davranış geliştiğinde kırmızı. haftada bir elması tamamen kızarana hediye veriyorum. basit hediyeler ama çok etkili.

bir de stickerları çok kullanıyorum. farklı farklı alıyorum. güzel konuşana, paylaşana, sorumluluğunu yrine getirene hemen küçük bir sticker ya da yıldız takıyorum. kötü davranış gösteren çocukların iyi bir davranışını abartıp ödüllendiriyorum. eğer kötü davranış alışkanlık halini almış ya da başka çocuklara zarar veren bir hal aldıysa aileyle iletişime geçip birlikte hareket ediyoruz.

---

Davranış panosunu bütün kurallar oturduktan sonra uygulamanızı tavsiye ederim. Asla birinci dönem uygulanmamalı.

2. dönemde de Mart ayında çocukların cıvıltıları fazlalaştığında böyle bir uygulama sınıf yönetiminde daha etkinlidir. Sonra baharın etkisinden çocukların kurallara uyumu bile zorlaşıyor.

süpersiniz hocam, zaten ben de daha yapmadım. ama genelde 1. dönem sonuna doğru yapıyordum. önerinizi dikkate alacağım.

bende göreve yeni başlayan öğretmenlerdenim ve zaman zaman benimde zorlandığım noktalar oluyor ama meslektaşlarımın ceza ve ödül olarak eğitim vermesini ben doğru yöntem olduğunu düşünmüyorum.Çocuklara karşı verilen cezalar bir çocuk için çok daha ağır olabiliyor fark etmeden de olsa onları bu davranışlar incitebilir ve ödülde alışkanlığa , daha büyük beklentilere götürebilir.Bunun yerine emel hocamızında belirttiği gibi duygulara yoğunluk vererek açıklarsak ve en önemlisi zamanla yakından iletişime geçersek daha uzun vadede ama kalıcı bir çözüm bulunabileceğini düşünüyorum.

Alıntı:

---

EMEL ÖZDEMİR Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili öğretmenim; kullanılan ifadeler çok önemlidir. Ayşe öğretmenimizin yazdıklarına ilaveten şunlara değinmek istiyorum:


''etkinliğinizi bitirirseniz bahçeye çıkarız, sessiz durusanız oyuncak oynarız'', bu ifadeniz yanlış.

Doğru ifade;
''Etkinliğinizi bitirdikten sonra bahçeye çıkabiliriz.

''Çabuk toplandığınızda .................yapmaya zamanımız kalır. (çabuk toplanmadıkları için zaman yetmeyince; bundan sonra daha çabuk toplanırsanız .........................yapabiliriz. Bunun için yarın tekrar deneyelim.)

''sessiz durusanız oyuncak oynarız'' yerine; sessiz durduğunuzda yorulmayız / başımız ağrımaz / birbirimizi daha iyi duyabiliriz. denmeli. Çünkü oyuncak oynama gürültü gerektiren bir etkinliktir. Oysa istenilen sessizliktir. Birbiri ile örtüşen sözcükler kullanmalısınız.


Cezanın da doğru örtüşmesi gerekir. Örneğin; arkadaşının yaptığı resmi yırtan bir çocuğa; ''yapma, neden yaptın, bizim sınıfımızda böyle şeyler olmaz, hadi barışın, öpüşün vs.. sözcükler asla kullanmayın.

Empati kurmalarını sağlayın.

''Arkadaşının kağıdına zarar verdiğine göre bir olay seni kızdırmış / üzmüş / kıskandırmış olmalı. Neler hissettin?
Kağıdı yırtılan çocuğa dönüp; ''arkadaşın kağıdı yırtınca üzülmüş olmalısın, sen neler hissettin?


Ardından her iki çocuğu bir köşede karşılıklı bir sandalyeye oturtup, sorunlarını kısa bir süre dahilinde burada tartışmalarını, bundan sonra neler yapabileceklerini konuşmalarını isteyiniz.

Böyle bir sınıf yönetiminde her iki çocuğa da ''seni anlıyorum'' mesajı iletmiş olur, taraf tutmamış olursunuz. taraf tutmayınca sınıfınızda büyük değişiklikler gözlemleyeceksiniz. Siz bunu başardıktan yani siz değişim gösterdikten sonra bir veli toplantısı yolu ile ''empati'' konusunu işleyip, sınıftaki değişimden söz edebilir, evde uygulamalarını isteyebilirsiniz.


Veli toplantısında şöyle konuşabilirsiniz:

YÜREKLENDİRİCİ SÖZLER SÖYLEME: Yüreklendirilen çocuk, kendisini değerli hisseder. Güven duyar. Yüreklendirme çocuğun kendisini kötü hissettiği, başaramayacağını düşündüğü anlarda yapılır.
Örn: - Ben Ayşe gibi güzel resim yapamıyorum.
- Ayşe’nin güzel resim yaptığını düşünüyorsun. (Onu anladığınızı belirten cümleyi duyunca ‘’Annem beni anlıyor’’ duygusunu hissedecek. ) Senin de çaba göstereceğinden, Ayşe kadar güzel resim yapabileceğinden eminim. İstersen Ayşe’den güzel resim yapabilmek için sana yardım etmesini isteyebilirsin.
Yüreklendirilen çocuk başarıya ulaşmak için çaba harcar.
ÖVGÜ: Ödül türüdür. Rekabete dayanır. Kazanınca verilir. Çocuğunu öven anne-babalar çocuklarını yüzeysel ödüllerle motive ederler.
Ailesine BAĞIMLI çocuk; genellikle ÖVGÜ almayı başarır. Övgü alınca işbirliği yapmak ister. Yeniden övgü alabilmek için ‘NE YAPABİLİRİM?’’ diye düşünür.

Çocuğunuz bir işi başarmak için sizden yardım istiyorsa; Tavsiyelerde bulunarak yardım edin. Örn:
-Ben ………..daha yararlı olabileceğini düşünüyorum.
-Bu sana daha çok yakışıyor.
-Makası-kağıdı vs… şu şekilde tutarsan-katlarsan-kesersen yapmayı tasarladığın şeyi daha kolay-güzel-mükemmel yapabilirsin.
-Yeteneklerine güveniyorum. Bunu daha önceden de başarmıştın. Bunu daha da iyi yapabileceğini biliyorum.

-Beceriksiz, sen hiçbir işi doğru yapamazsın ki, sakar şey, sen dökersin, kırarsın, taşıyamazsın’’ gibi sözler söylüyorsanız; çocuğunuz o işi gerçekten başaramayacaktır.
-Ben hiçbir işe yaramıyorum. Kimse benim yaptığım işi beğenmiyor. Beceriksizim. Sakarım. Aptalım. Gibi sizin taktığınız sıfatları benimseyerek kendisini başarısızlığın, toplumdan soyutlar. Bir kenara çekilir. İçine kapanır. Sessizce bir köşede ağlar. Duygularını paylaşamaz.

Çocuğunuza bir işi başarması için karışmayın. Bırakın özgün düşüncesini ortaya koysun. Sadece yol gösterin. Siz farklı düşünüyorsanız, öneri getirin. Kararı kendisine bırakın. Ve onu mutlaka YÜREKLENDİRİN.

4. ŞİKÂYET ETME PROBLEMİ İLE NASIL BAŞA ÇIKILABİLİR?
ÇOCUKLARINIZIN ORTAK OLARAK SORUMLULUK PAYLAŞMASINA İZİN VERİN: Çocuklarınız arasında çıkan olaylarda KİM YAPTI? Demek suçluyu aramaktır. Bu çocuklarınız arasındaki rekabeti arttırır.
-Anne! Kardeşim oyuncağımı, kalemimi vs… vermiyor. (Sorun kime ait? ) Nasıl bir tutum sergilersiniz?
-Görüyorum ki kardeşinin aldığı kalemi istiyorsun.
-Evet. Ama kardeşim vermiyor. Ödevimi yapacağım.
-Kardeşine soralım bakalım. Kalemi neden istiyormuş?
Anne: -İkinize de kalem lazım. Ne yapabilirsiniz?
-Ödevimi bitirince kardeşime verebilirim.
Verilen örnekte problemi anne çözmedi. Çözüm önermedi. Taraf tutmadı. Problemi çözmeleri için sadece yol gösterdi. Kendi problemlerini kendileri çözdüler. Bu eğitim yöntemini kendilerine amaç edinen ailelerin çocukları karşılaştıkları problem durumlarını kendileri çözümleme becerisi kazanırken, ilerde özgün projeler geliştirebilen, kendine güven duyan, çevresindeki insanlarla olan iletişimde gammazlama yerine, karşılaşacakları problemlere fikirler üretebilen bireyler olurlar.
Anne: -Sen hiç kardeşine bir şey vermezsin. Kötü bir kardeşsin.’’ Gibi yaklaşımlar büyük kardeşin kendisini HER ZAMAN KÖTÜ olarak düşünmesine yol açar. Güveni sarsılır. Farklı olaylar karşısında bundan sonra tavrını değiştirerek kendini sürekli savunmaya çalışır. İYİ ÇOCUK olabilmenin yollarını ararken yalana başvurduğu da görülebilir.

* BÜYÜKLERİ TARAFINDAN DİNLENEN, ANLAŞILDIĞINI HİSSEDEN ÇOCUKLAR, BAŞKALARINI ŞİKAYET ETMEZLER. SORUNLARLA BAŞA ÇIKMAYI, PROBLEMİ TEK BAŞINA ÇÖZEBİLMEYİ ÖĞRENİR.


5. KORUMACI OLMAYIN: Çocuk, kendi deneyimleri ile olgunlaşıp, sorumluluklar üstlendikçe güven kazansın.
Örn: -Anne yarın okula en sevdiğim kitabımı götüreceğim.
-Peki yavrum. Ben ne yapabilirim?
-Bana bu kitabı anlatır mısın? (Anne okur. Çocuğun çantasına kitabı yerleştirir.) (KORUMACI AİLE)
Yada:
Kitabın okunması bitince çocuk:
-Anneciğim unutmamak için hemen kitabımı çantama koymalıyım. (ÇOCUĞUNA SORUMLULUK AŞILAYAN AİLE) Burada çocuk bu işin kendi işi olduğunu biliyor. Bizim sizlerden istediğimiz bu eğitim şeklini kullanmaya kendinizi alıştırmanız.




Bakınız:


https://www.onceokuloncesi.com/makal...ldu-37383.html




Bir de oyun örneği vereyim:



ORGANLARIN DANSI VAR. ELLER BİRBİRİNE DEĞMEDEN VÜCUDUN FARKLI HAREKETLERİ İLE MÜZİK EŞLİĞİNDE YAPILIYOR. DAHA SONRA POPOLARLA, DİZLERLE, AYAKLARLA..................

KARŞILIKLI OTURUR.

ÖĞRETMEN SINIFTAKİ AKADAŞLIK İLİŞKİLERİ KONUSUNDA BİR ÖRNEK VERİR.

-ARKADAŞIN SENİ ÇİMDİKLEDİ, NELER HİSSETTİN?

DİĞER ÇOCUK HİSLERİNİ KARŞISINDAKİ ÇOCUĞA ANLATIR. SONRA DİĞERİ YANİ ÇİMDİKLEYEN ROLÜNDEKİ ÇİMDİKLEME NEDENİ KONUSUNDA DÜŞÜNCELERİN AKTARIR.

OYUNUN SONUNDA:
-SINIFIMIZDA HERKES BİRBİRİNİN DUYGULARINI ANLIYOR MU?
-SEN BUNDAN SONRA NASIL DAVRANMAYA KARAR VERDİN? GİBİ SORULARLA DEĞERLENDİRME YAPILIR.

TOKALAŞMANIN ARDINDAN ETKİNLİK TOKALAŞMA DRAMASI İLE DEVAM EDER.



Sonucu merakla bekliyorum. Konuya mesaj yazdığınızda özelime de mesaj yazarsanız konu mesajınızı gözümden kaçırmadan okuyabilirim.


Başarılar dilerim.

---

hocam yazdıklarınızda sonuna kadar haklısınız. ödül ve cezadan önce değer eğitimi vermek gerekiyo. ama 25-30 kişilik sınıflarda bu pek mümkün olmuyor. belki de sizin sınıfınız da kalabalıktır ve bu yöntemleri uygulayabiliyosunuzdur. ama benim ilk yılım. sınıf da kalabalık olunca yapılan bir saygısızlığa ani tepkiler veriyorum. ki biliyorum bu yaptığım yanlış.
bugünlerde tepki vermeden önce biraz düşünmeye çalışıyorum. çocuklar arasındaki sorunlarda hep beraber konuşarak hatalı olanı bulmaya çalışıyoruz.
ama bazı durumlarda her çocuğa ayrı ayrı vakit ayırmak çok zor oluyo. etkinlikleri yetiştirmek için sorun çıkaran çocukları etkinlikten uzaklaştırmak zorunda kalıyorum. diğer çocukların hakkına girmek istemiyorum.

SAYIN GONCAFİLİZ VE ZERRİN KDRKMAZ HOCALARIM ZATEN ÇOCUKLAR OKULA KENDİLERİ GELİP GİDİYOR KÖY YERİ SONUÇTA EVLERİ OKULUN YANI.AYNI ÖĞRENCİLERLE BU 2. YILIM 2 AYDIR TIRNAK SAÇ TEMİZLİĞİ İÇİN DAVRANIŞ PANOSU KULLUNIYORUM VE ÇOK YARARLI OLUYOR. YANLIŞ ANLAŞILMAK İSTEMEM EN SON ÇARE BU YÖNTEMİ UYGULADIM.

bu eve gönderme davranışınız çok yanlış ve kabul edilmesi mümkün olmayan bişey... velilerinde bu durumu kabullenmesi çok çok ilginç...

Alıntı:

---

dilekdoguz Nickli Üyeden Alıntı

SAYIN GONCAFİLİZ VE ZERRİN KDRKMAZ HOCALARIM ZATEN ÇOCUKLAR OKULA KENDİLERİ GELİP GİDİYOR KÖY YERİ SONUÇTA EVLERİ OKULUN YANI.AYNI ÖĞRENCİLERLE BU 2. YILIM 2 AYDIR TIRNAK SAÇ TEMİZLİĞİ İÇİN DAVRANIŞ PANOSU KULLUNIYORUM VE ÇOK YARARLI OLUYOR. YANLIŞ ANLAŞILMAK İSTEMEM EN SON ÇARE BU YÖNTEMİ UYGULADIM.

---

hani mecliste ismi geçen vekile cevap hakkı doğar ya, kendimi bir an öyle hissettim.:005:

öğretmenim. eğer sizi kıracak ya da yargılayacak bir cevap yazdıysam ya da imada bulunduysam özür dilerim. amacım asla bu değildi.

mesleğinizin başındasınız. o kadar çok olayla o kadar çok öğrenciyle ve o kadar çok veliyle karşılaşacaksınız ki, bunlar da neymiş diyeceksiniz.

bizler burada sadece etkinlik paylaşmıyoruz. bu mesleğe yıllarını vermiş, veren, vermeye başlayan ve vermeye aday olan insanlar burada. fikirlerimizi, tecrübelerimizi yaşanmışlıklarımızı ve bunların sonucunda öğrendiklerimizi paylaşıyoruz.

bu paylaşımları kişisel algılamayın nolur.:dft001:
her zaman merkezde görev yapmadım. tıpkı bahsettiğiniz gibi tüm çocukların kendi başlarına gidip geldikleri köylerde de görev yaptım. mesleğimin ilk yılında ben de bir kez bir öğrencimi eve yolladım. birleştirilmiş sınıflı bir okulda diğer sınıfın öğretmeninin çocuğunu.
hamileydim, çok terbiyesizce bir harekette bulunmuştu, ve uyarmama rağmen davranışını sürdürmüştü. o kadar sinirlenmiştim ki, o an elimden bir kaza çıkar diye korkup çocuğu eve yolladım. üstelik ev lojman. yani okulla aynı bahçede ve 10 metre aralıkta.
sınıftan sırıtarak ve arkadaşlarına el sallayarak çıkan öğrencimin o 10 metrelik mesafedeki hıçkırıkları hala kulağımda. ama artık çok geçti ve ben yanlış yaptığımı farketsem de, kendimi avutmak için hamilelik iç güdülerime suçu yüklesem de "ama haketmişti " desem de bahanelerimi ardı arkasına sıralasam da artık çok geçti.

o öğrencime 2 dakikada verdiğim ceza yüzünden kazanmak için günlerce uğraştım ve günlerce gözlerine bakamadım.
emin olun mesleğimle ilgili olarak hatırladıkça üzüldüğüm ve pişmanlık duyduğum nadir davranışlarımdan biridir. bir daha da asla yapmadım. sizin yazınızı gördüğümde verdiğim tepki belki de bu pişmanlığın eseridir.

verdiğimiz ceza çocuğu yaptığı kötü davranıştan vazgeçiriyor mu, yoksa bizim sinirlerimizi mi yatıştırıyor? belki de bunu sorgulamalıyız.

çocukları okuldan uzaklaştırmak kesinlikle ama kesinlikle hiç bir kötü davranışın cezası olamaz. onun yerine velisini okula çağırmanız emin olun ki daha etkili olacaktır.

tekrar söylüyorum amacım asla yargılamak değil. eğer böyle anlaşıldıysam da tekrar özür diliyorum:dft001:

Alıntı:

---

dilekdoguz Nickli Üyeden Alıntı

BEN DİREK EVE GÖNDERİYORUM VELİSİNE DE DURUMU ANLATIYORUM 2 GÜN OKULA GELMEK YOK DİYORUM SÜT DÖKMÜŞ KEDİ GİBİ OLYO ÖĞRENCİ

---

Benim için kabul edilmesi mümkün olmayan bir ceza..
Öğretmen öğrenci ilişkisini sabote etmeye yönelik :032:

Örencilerine karşı azami şefkatli olan yazar :D

ayrıca hocam öğrenciyi rasgele eve göndermek yasak.

öğrenci yoklama listenizde var görünüyorsa tüm gün okulda olmak zorunda. okul saatleri içerisinde öğrencinin başına bişey gelirse bütün sorumluluk size ait.

Merhabalar ben stajyerim hala da devam etmekteyim okulda ki tüm hocalarımızın kullandığı ve gerçekten işe yarayan birkaç yöntem söyleyeceğim. Bizim sessiz köşemiz var kötü bir davranış sergileyen çocukları oraya yolluyor 5 dk düşünmesini istiyoruz yaptığın davranış doğru mu gibisinden düşünüyor soruyoruz bir daha yapacak mısın diye o da dersini almış oluyor tabi bazılarını sessiz köşesi kesmiyor yapmıycam deselerde tekrar yaabiliyorlar. Diğer yöntemimiz son günlerde bulduk bunu bu arada yaş grubumuz 5-6 herkesin sabit bir yeri var öğremenimiz belirledi ve masalara kalp veriyoruz çok konuşan asaya siyah uslu durana renkli kalp gibi 5 renkli kalp alan çikolata vb. alınıyor 5 siyh kalp alan sınıftan atılıyor (yalan :D ) ya da küçük yaşa gönderiliyor . Henüz 5 siyah kalp alan yok ki bu sadece çocukların davranışlarını dizginlemek için yapılan bir şey :) Bir de bizim sınıf kurallarımız var mesela sınıfta çirkin sesler çıkarmamamk oyuncaklarımızı ağzımıza atmamak gibi bunları yapanlar sessiz köşesine gidebiliyor ve bu kurallar bir kartona yazılı olarak kapının arkasında asılı altında da her çocuğun imzası var :) Siz de bunları deneyebilirsiniz.