MRB. bu sene yeni gelen öğrencimin uyum problemi var. Çocuk kendini spiderman die isimlendirip masalarda, küçük dolapların üzerinde gezme derdinde. Ailesi doktora götürmüş daha önceki öğretmenlerin şikayetlerinden bıkarak. Ama doktor da şımarıklıktan kaynaklanan uyumsuzluk var demiş. Anne- baba çocuğun gözündeki otoriteyi kaybetmiş. Anne zor durumda çocuk fena halde zorluyor onu. Baba problem olmadığını düşünüyor. Fakat çocuk geceleri uyumuyor. Sabah okula gelemiyor kalkamadığı için. Gelse de birini itmeden, tekme atmadan duramıyor. Sınıf kurallarını takmıyor. Devamlı konuşuyorum, arkadaşlarına kötü davrandığında mahrum bırakıyorum, yeri geliyor oturma cezalarımız oluyor. Benim kararlı olmam onu biraz yıldırıyor. Hep ensesindeyim, benden başkasını pek takmıyor okulda da ablalar bile isyan ediyor. Ben okuldaki durumu düzeltmek için kendi otoritemi kurdum zamanla iyi duruma geleceğimize inanıyorum. Ama anne ve baba için ne yapabilirim? Fikir verirseniz çok sevinirim.

baba problemi kabul etmiyorsa durum zor. ama anne ikna edebilir. okuldaki gelişmelerden bahsedin ve aynı tutarlılıkla davranmaları konusunda aileyi bilgilendirin. mutlaka veli ziyareti yapın. bu kadar çok belirti varsa hiperaktivite ve uyum bozuklukları konusunda tekrar doktora götürmekte fayda vardır. aileyi bir psikoloğa yönlendirebilirsiniz. Allah yardımcınız olsun

Hocam aynen baba işi çok zorlaştırıyor sanırım. Çünkü ben konuştuğumda herseye tamam dıyor ama annenın evde ceza vermesıne karsı çıkıyor. Kendı de aynı sekıldeymıs kucukken sanırım. Yani benımde anladığım hıperaktıvıte yok. Cunku çocuk şımartılmış baya gece yatak uzerınde sıçrayıp bağırıyormuş uyumamak ıcın bırsey dıyemesınler dıye. Yani anne babanın zayıf yönlerini yakalamış. demek ki denemiş ve öğrenmiş. Onlarda aman rahatsız olmasın başkaları diyerekten kabul etmısler. Aynı seyi yapıyorum ama umarım sonuç verır. Okul öncesi kolay diyen diğer insanlar benim sınıfa gelsin bu sene arkasına bakmadan nasıl kaçarlar acaba :?

siz bakmayın öyle diyenlere öğretmenim. eğer çocukları ve bu mesleği seviyorsanız başkalrının ne söylediğini umursamayın.
bizler mesleğimize ve kendimize gereken değeri verip önemsedikçe başkaları da bunu yapmaya başlayacaktır.
anladığım kadarıyla öğrenciniz için elinizden geleni yapıyorsunuz. başka yapacak bir şey yok. sonuçta onların çocuğu. maalesef bazen aileler bizim kadar çabalamıyor. işte o zaman düzelebileceği halde şiddetlenen istenmeyen davranışlar ve dolayısıyla kaybolan çocuklar için çok üzülüyorum.