Bu olayı yaşayalı 7-8 yıl olmuştur herhalde çünkü öğrencimin adını hatırlamıyorum bile. Bir ilçenin kasaba okulunda anasınıfı öğretmeniyim. Okulun biraz ilerisinde pazar kuruluyor. O gün de kasabanın pazarının günü. Dersteki ilk saatimiz, serbest zaman etkinliği. Maket bıçağı lazım oldu fakat sınıfta yoktu. Ben şimdi hafif sesli olarak düşünüyorum "nasıl olsa şurada pazar yeri var, pazar yerinden geçerken bir maket bıçağı alırım, hatta bıçağı da hemen sınıfa getirir koyarım..." erkek öğrencilerimden birisi beni dinliyormuş hemen söze girdi "öğretmenim ben aliym mı o bıçağı?" diye sordu. Ben de "yok canım, ben alırım" dedim. Bir süre sonra sanırım beni okul idaresi çağırmıştı. Çocukları bırakacak kimse de yok. Çocuklara dönüp "ben birazdan gelirim çocuklar" dedim ve sınıftan çıktım. Sınıfa döndüğümde bir baktım ki o erkek öğrencim yere oturmuş ağlıyor. Niye ağladığını sordum. Epey eveledi geveledi, dili biraz tat, ağlarken de ne konuştuğu tam belli olmuyor ama uzun uğraşlardan sonra anlayabildim. Meğer benim kendi kendime konuşurken söylediğim maket bıçağını roket bıçağı diye anlamış ve onun için sormuş "o bıçağı ben alabilir miyim" diye. Ben sınıftan çıkınca benim pazara roket bıçağını almaya gittiğimi sanmış da roket bıçağını niye ona aldırmamışım da ben almaya gitmişim. O günden sonra bir daha sesli düşünmedim.