21 aylık bebeklerle yapılan bir araştırma‏

İnsanoğlunun doğasında “iyiye” ve “iyiliğe” karşı bir eğilim var mıdır? İnsan başlangıçta “iyilik” ve “kötülüğün” bir ayırımını yapıp, kendisine bir taraf belirlemekte midir? Yoksa iyiliğe de kötülüğe de eşit bir mesafede mi dünyaya geliyoruz? İşte bütün bu sorulara cevap vermek için önemli ipuçları sunan bir araştırma gerçekleştirildi.

Kanada’daki Queen’s Ünivesitesi’nden Psikologlar Kristen A. Dunfield ve Valerie A. Kuhlmeier bebeklerdeki yardım etme davranışı üzerine bir araştırma yaptılar.

Araştırmacılar 21 aylık çocuklarla bir deney yaptılar. Deneyde bebekler iki farklı kişiyle karşılaştılar. Bunlardan birisi bebeklere yardım eden ve onlara daha sıcak davranan bir görünüm sergilerken diğer kişi ise bunun tam tersi bir görünüm sergiledi.

Daha sonra bu iki kişinin yardıma ihtiyaç duyacakları bir durum oluşturuldu. Bu deneyde, bu kişiler oturdukları masanın kenarından bir eşyalarını (oyuncak gibi) düşürdüler ve bebeklerin ne yapacağını gözlediler. Bebekler daha önceden kendilerine yakın davranmış ve yardım etmiş olan kişiye yardım etmeyi tercih ettiler. Buna karşın yerden aldıkları düşen eşyayı daha önceden kendilerine soğuk ve ilgisiz davranan kişiye vermekte isteksizlik gösterdiler.

Bu araştırma da gösteriyor ki, insan doğal olarak “iyilik” ten yana, “iyi”den yana. Başlangıçta tercihimizi iyilik ve güzellik yönünde kullanıyoruz. Sonradan çevre çocuklarımızı kötülüğe özendiriyor, teşvik ediyor. Böylelikle doğamıza ters davranışlara itilmiş oluyoruz. Kendi doğasına ters davranan insan, sonradan pek çok sorun yaşamaya başlıyor.

kaynak:akiloyunlariakademisi.com

İyi davrananlara iyi,vkötü davrananlara kötü davranmayı öğretmişler bence bu doğru değil. Kendine soğuk davrandı diye yardım etmemek bir insana doğru bir davranış değil.