çocukluğun arka bahçesi vişne ekşisi tadındadır. hatırlamak, bayramlık elbiselerde leke bırakır. oysa herşeyi unutmak kabildir. iyidir unutmak, göz temizliğidir. insan unuttunca ve unuttukça, bir kedi gibi kendi kabahatinin üstünü örtebilir. yeter ki hafıza üşüsün.
....


geçmiş bugün ve gelecek... hepsini peşpeşe dizip, dümdüz bir çizgi çiziyoruz. bu yüzden geçmişin geçip gittiğine, geleceğin henüz gelmediğine inanıyoruz. ve en kötüsü, zamanın önceden çizdiğimiz bu dömdüz çizgide yürütmeye mecbur tutuyoruz. ama belki de o burnunun ucunu göremeyecek kadar sarhoştur.


elif şafak-mahrem