2008 1 eylulde anaokulunda goreve başladım. oryantasyon haftası 1 eylulde baslamıstı dusunun bız dırek sınıfa gırdık. ıkı sene anaokulunda calıstım bana gore tenefus hakkının verılmemesı ınsan haklarına buyuk bır saygısızlık. goreve başladım ıkıncı hafta çok agır hastalandım o zaman sevk vardı mudurum bana sevk vermedı bır seyın yok dıye ben gıdecegım dedım hastaneye gıder gıtmez acıle alıp serum taktılar bu olayı her anlattıgımda gozlerım dolar hıc bılmedıgım bır sehırde surunerek doktora gıttım. sonrasında o kadar cok sey yasadık ki sınıfımda cok agladım dıger ogretmenlerle bırbırımızı cok tesellı ettık, 20lık dısımı cektırdım mudur okula geleceksın dedı agzım kanlı okula gıttım. ogretmenın bırı acıle gıttı mudur aradı dolabın neden kılıtlı dıye... anlayacagınız hepımız bır sekılde sıkıntı yasıyoruz ama bu sıkıntılar ınsanı guclendırıyor. daha sonrakı kararlarının arkasında daha sıkı bır sekılde duruyorsun. ılk sene hakkımızı bılmıyoruz cunku unıversıtede kımse bıze bunları anlatmıyor. şu anda aynı seylerı yaşasam tavırlarım daha net olur ve korkmam. son olarak atandıktan bır ay sonra mudurle tartıstık ve bana bagırdı butun esyalarımı topladım ben gıdıyorum dedım. (ne kadar cahılsem ) ogretmenın bırısı durdurdu: SEN GİTTİĞİN ZAMAN BU HAKSIZLIKLAR SONA ERMEYECEK YERINE BIRISI GELECEK HER ŞEY DEVAM EDECEK AMA KALIRSAN ÇOK ŞEY ÖĞRENECEKSİN dedi. siz de istifa ettiğinizde bir şey değişmeyecek üstelik bin bir zahmetle kazandıgınız bır hakkı kızdıgınız bırı yuzunden cop atacaksınız bence bır kez daha dusunun.