merhaba dilek hocam...ben bir köy okulunda görev yapıyorum.şu an üçüncü sınıfa giden öğrencimin kardeşi 4 yaşında yaygın gelişimsel bozukluk ve otistik tanısı var.Ben idarecilerim istememesine rağmen ailesini de çok sevdiğim için bu öğrenciyi aldım.Benim şanslı olduğum nokta ailesinin bana her konuda çok yardımcı olması.İlk başlarda oyun saatlerinde aldım sadece.Alıştıkça okulda kalma süresini arttırdım.Şuanda tam gün okula devam etmekte.Çok fazla zorlandığım noktada ailesi gelip alıyor.Çünkü bazen okulu ayağa kaldıracak kadar ağlayabiliyor.Baştaki duruma göre çok fazla gelişim gösterdik.Hiç oturamazken etkinlikleri bizimle birlikte oturarak yapmaya,bana,arkadaşlarına,sınıfta bulunan oyuncak ve materyallere hiç ilgi göstermezken ilgisini bize yöneltmeye başladı.Benim tek sıkıntım özel nedenlerden husumet yaşadığım müdür yardımcımın aile ile arası çok iyi olduğu halde çocukla ilgili sürekli beni sorgulamaya çalışması...kayıtlı olduğu halde bunun burada ne işi var?siz bununla ilgilenir diğer çocukları ihmal edebilirsiniz?bu çocuk niye sınıftan dışarı kaçıyor gibi sorularla beni sıkıştırmaya çalışması.Ama ben mücadelemden yılmayacağım o çocuk için bir nebze birşey yapabilirsem ne mutlu bana.Onu benim için bir yük olarak görmüyorm.O kadar masum ve savunmasız ki.Öğrencilerim de yaşları küçük oldukları halde çok anlayışlılar ve hep yardımcılar.Veyselimizi el bebek gül bebek büyütüyoruz eğitiyoruz hep birlikte işin kısası.Umarım bu iki yıl zarfında ilerleme katedebilir.