geçen yıl öyle bir öğrencim vardı çocuğu sabah anne sınıfa bırakıyor ben zor tutuyordum....pencerenin önünde durmadan ağlıyordu...annensinin su saatte geleceğini söylerdim dinlemezdi bile....yemekte mutlaka yanıma oturur ağlar diğer çocuklarla ilgilenemzdim ..ben tuvalete giderdim o kapıda beni bekelrdi..15 gün sabırla uğrastım ve kazanan ben oldum..onu eleştirmedim onu tehtit etmedim ona gereksiz süslü cümleler kurmadım sadece gerçeği söyledim gerçeği anlattım annesinin geleceğini kimsenin okulda kalmayacağını benimde eve gitmem gerektiğini...