Nazım Hikmet'in gene bir kadına yazdığı tahmin edilen, Bir Ayrılış Hikayesi adlı şiiri


BİR AYRILIŞ HİKAYESİ

Erkek kadına dedi ki:/-Seni seviyorum, / ama nasıl, / avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp / parmaklarımı kanatarak/kırasıya/çıldırasıya.../Erkek kadına dedi ki:/-Seni seviyorum,/
ama nasıl,/ kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,/yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,/yüzde hudutsuz kere yüz.../Kadın erkeğe dedi ki:/-Baktım /dudağımla, yüreğimle, kafamla;/severek, korkarak, eğilerek,/dudağına, yüreğine, kafana./Şimdi ne söylüyorsam/karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana../Ve ben artık biliyorum:/Toprağın -yüzü güneşli bir ana gibi/ -en son en güzel çocuğunu emzirdiğini../Fakat neyleyim/saçlarım dolanmış/ölmekte olan parmaklarına/başımı kurtarmam kabil değil! / Sen yürümelisin, yeni doğan çocuğun /gözlerine bakarak.. / Sen/
yürümelisin, / beni bırakarak.../Kadın sustu./SARILDILAR/Bir kitap düştü yere.../Kapandı bir pencere.../AYRILDILAR