Kimseye Gereginden Fazla Deger Vermeyeceksin...

önce bu hayatta değersiz insanlara fazla değer vermeyeceksin,

Nietzsche'nin söylediği gibi yapacaksın,

kimseye hak ettiğinden daha fazla değer vermeyeceksin,

hak ettiği kadarını vereceksin, daha fazlasını değil,

iyilikler yapacaksan, yavaş yavaş yapacaksın,

toptan yapmayacaksın,

daima bir kuşkuculuk ile...

varsın bilmem adına bilmem ne psikolojik semptom ya da vaka desinler,

üzülmemek istiyorsan hak edene hak ettiği kadar değer vereceksin,

değerli ile değersizi ayırd edeceksin,

adi çıkarların uğruna kimseye yalakalık yapmayacaksın,

kimsenin dalkavuğu olmayacaksın,

onurlu ve şerefli bir insan olmak için çabalayacaksın.



Bu dünyada iki türlü insan vardır, bileceksin, bilmelisin...

değerli insanlar, değersiz insanlar...

değeri yüksek olan insanlar, değeri düşük olan insanlar...

“Bu dünyada iki tür insan vardır:

Dünün insanları ve yarının insanları.

Ey ihvan, siz hangindensiniz?

Yaklaşın yanıma da göreyim sizi.

Aydınlığın alemine dalanlardan mı yoksa,

karanlığın diyarında ilerleyenlerden misiniz?”

ben yaşamdan şunu öğrendim, şunu gözlemledim ve şuna inanırım;

parasal bir ekonominin hakim olduğu günümüz modern toplumlarında

insanların çoğunluğu değeri düşük, ayarı düşük sınıfındandır,

sen, bu sınıfın bir mensubu olamayacaksın,

menfaat, menfaat, menfaat...

menfaati asla, asla kötülemeyeceksin, hatta Adam Smith gibi onu çoğu zaman yücelteceksin...

bireysel menfaatin olmadığı bir yerde kollektif bir menfaat olmaz! Bunu bileceksin...

fakat insanların büyük çoğunluğunun adi çıkarlarına odaklanmış mahlukatlar olduğuna inanacaksın,

adi menfaatlere odaklanmış bir değeri düşük insan olmayacaksın...

kimseye hak ettiğinden fazla değer vermeyeceksin

sen verirsin ama o veremez

sen özlersin ama o özlemez

sen beklersin ama o bekleyemez

sen ararsın ama o açmaz bile

sen gecenin kaçı olursa olsun yardıma ihtiyacı olduğunu hissettiğinde fırlar gidersin

ama o sen nedenini anlamadanseni hayatından yok eder

(oysa sadece sesini duymak istersin ama ona da izin vermez)

içinde okadar büyütürsüki onu

bir yere koyamazsın

ama sen onun yanında küçücüksün onun gözünde

olduğun gibi olmasa da kıymet verirde .

sen hüzününle acınla mutsuz yaşarsın ama o

mutlu umursamaz yasamaya devam eder


senn oturur ağlarsın o güler umru değildir

sen sen dediğim o ben işte o o mu ???????

önemlı değilim ki onun için

velhasıl kelam 3 kuruşluk adama 5 kuruşluk değer vermeyeceksin.


Alıntıdır.