HAyat ne garip!!!

sevilmeyi bile çok gördüğü zamanlar var

üzülmekse yaşam biçimioldu çoğumuzda

öyleki sevinemiyoruz ağlamak korkusundan

sevemiyoruz ayrılık acısından

unutamıyoruz acı hatıralardan

yaşama dönemiyoruz tekrar yaşamaktan


bitse bu korkular

korkmaktan korkak olduk

nasıl bir çelişkidir bu?

''zıt kutuplar çeker''deyimini yaşar olduk

nerde MUTLULUK nerde UMUTLARIMIZ...