Düzenli İyilik

İki iyi , bir ilişki etmez...
İki iyi; bir iyi, bir kötüden kötüdür...
İki iyi birbirini terk etmeyecek kadar iyidir...
İki iyi yufka yüreklidir...
İlşkide horgörmek gerekir bazen ,
görmezden gelir iki iyi...

Oysa ilişki ;
büyük tartışmak ister , kalp örselemek ister... Kabuller yıkıcı ustalarıdır ilişkinin...
Nerdedir can damarı bilir, basmazlar üzerine...
Büyük işkenceciler gibi tıpkı ,
sonuna kadar yaşatırlar kurbanlarını...

İki iyiden iyidir , az daha gaddar olanı... Sorunsuzluğun sorumsuzluğunu görür O...
Uyumsuzluk ;
dışarıdan bakıldığında sakil duran bu dik yanı insanın ,üç maymunu oynamayı bilmez...
İyileri sevmemek elde değil ama ;

bir ilişkide sevmek , asla yetmez...

‘bırak dostuna merhametin sert bir kabuk altında saklansın ; üzerinde sen bu kabuğun bir diş kırmalısın.Böylece lezzetlenir ve tatlılaşır o’*

Görmemek mümkün değilse de emeğin ilişkilerde ne denli olmazsa olmaz olduğunu, üşenir insanlar , ağızlarının tadı kaçar diye ödleri patlar...

Çünkü itaat ilkeli çocuklarıyız dünyanın...

Aykırılık ya delilik alametidir ya da ‘rahat batıyor’ der geçiştirilir...

Gül gibi yuvaların insanlarıyız hepimiz...

Seviyorum bu nihilisti ! :P
Teşekkürler

BEN DE ÇOK SEVİYORUM VEDÜŞÜNDÜRÜCÜ BİR YANI VAR BEĞENMENİZE SEVİNDİM