Nasıl? Ne yapıyorum? Neden ki? Nerdeyim ben …??

Evet. Tamam.. Hatırladım.. Tenimde sigara kokusu. Dün gece 2:00 de başladığım sigara.. Senin içtiğin sigara.. O deli gibi kıskandığım ve bi sigaradan daha aciz olduğumu düşündüğüm ama her iç çekişinde var olduğumu hissettiğim Son sigaran.. Her ilkte ki son..

Kelimeler soğuk. Sanki Temmuz’a inat. İstanbul’a inat. Ama bende üşüyorum.. Hatta sesim titrek mi ne? Susmalıyım daha fazla konuşmak doğru değil. Gözlerim. Hayır onlarda anlatamaz artık. Anlatamaz işte..

Seni sana anlatmamı bekliyorsun değil mi?
Lütfen isteme bunu benden.. Yapamam! Hayır hayır olmaz. ‘Seviyorum seni lan!’ deyişini anlatamam ben sana. O kadar kendimde değilim bugün. Çünkü.. Çünküsü yok! İsteme anlatamam!

Geçerken sahilden bugün sandallar gördüm.

‘-Kucağıma alıp bindireceğim seni.’
‘-İstemiyorummm yaaa’
‘-Nasıl engelleyeceksin..??’

Hayırrr hayyırrr yeter artık. Düşünmemeliyim. Sözümü tutmalıyım sadece. Sadece imkansız sandığımızı yapmalıyım. Zaman alacağını bile bile yürümeliyim arkama bakmadan. Zorluğun karşısında dik durmaya, kendimi senden mahrum etmeyi de eklemeliyim. Eklemeliyim çünkü Seviyorum seni. Anlıyor musun??.. Ötem, berim, gerim, ilerim falan yok! Geçmiş, gelecek falan umrumda değil inan! Sadece Sen ..

Ağlamıyorum! Ağlamıyorum işte. Senden öğrendim yeniden. Yeniden herşeyi öğrettin şu kısacık zamanda..

Ya da tek birşey öğrendim aslında

‘Seviyorum Seni..’


alıntı