tuttu. sessizliğin sesi mi? o da ne? hiç duymadım. bizde yok. biraz yollasana..
alttaki öpüldü. zira kalkmazsam gecikirim. kendine iyi bak...
senin duydukların daha güzel
evindeki sesler eksilmesin
hoşçakal canım bende öptüm
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...