Yazdıklarına katılmamak mümkün değil.
İşin ilginç yanı ailelerin çocuklarını bırakıp emanet edecek kadar bize güvenip, tavsiyelerimize güvenmemeleri.
her daim çocuklarla birlikte aileleri de eğitme gayretindeyiz. 1 kişiye bile ulaşsak olur diyoruz.
Açıkcası öğretmen arkadaşlar ellerinden geldiğince sabırlılar ve gayretlerini takdir etmemek imkansız. Lakin bu konularla rehber öğretmenlerin ve psikologların ilgilenmesi gerektiği düşüncesindeyim. Aileler yalnızca çocukları ile baş edemezken sizler kaç çocukla başetmeye aynı zamanda eğitimlerini tamamlamalarını sağlamaya çalışıyorsunuz. Öğretmenlerimiz çocuklara odaklanmak yerine sorun çözmeyle boğuşuyorlar.
Bunula ilgili ben toplantı talebinde bulunmuştum fakat sivri dilim yüzünden kabul edilmedi.
Bazen birisine güveneceğim zaman, Geçmişteki hayal kırıklıklarım ensemden tutar ve kulağıma fısıldar;
"Ne Çabuk Unuttun''