Halkların acımasızca katledildiği bu karanlıkların ülkesinde en güzelini Onat Kutlar abimiz söylüyor herhalde: "Durmadan düşünüyorum ne kadar çok öldük yaşamak için."
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...