Küllerinden yeniden doğmak, zümrüdü anka kuşu misali … Yanarsın, yıkılırsın ama tekrar doğarsın … Ama sakın düşünme, herkes elini uzatır hoop, ayağa kalkarım diye … Asla öyle bir şey yok, kendin dibe vuracaksın, kendin iki elinle - ayakların yere sağlam basacak kuvvetle ayağa kalkacaksın … Küllerinden, yeni bir sen yaratacaksın … Yandığın zaman kesinlikle korkma, paniğe kapılma, asla da vazgeçme yoksa doğumun gecikir … Fakat bilesin ki canın çok yanacak, sancılı bir dönemden geçeceksin … Belki duracaksın kısa bir süre, sonra şöyle silkelen, at üzerinde ki tüm külleri, ve kocaman bir adım at hayata … Bir bak nasıl, başka bakacaksın dünyaya, dimdik, arınmış olarak … Friedrich Nietzsche demiş ki; Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız, önce kül olmadan, kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz …