Sevgi; cefa gördüğünde azalmayan, vefa gördüğünde artmayan şeydir.
Sevgi; cefa gördüğünde azalmayan, vefa gördüğünde artmayan şeydir.
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...