Varlığı huzur, yokluğu hüzün olan.
Bir sevdiği, bir seveni olmalı insanın.
Ömer Hayyam.
Varlığı huzur, yokluğu hüzün olan.
Bir sevdiği, bir seveni olmalı insanın.
Ömer Hayyam.
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...