Saklambaçlar,
Çocukken ki yüreği yokluğa alıştırma terapileriydi.
Ve kimse bize öğretmedi ki;
Dur,
Önüm-arkam, sağım-solum Ol be demeyi!
... Belki o zaman,
Şimdi o gidenlerde öğrenirdi,
Kalmaların, gitmelerden daha mutlu ettiğini.