veee çalarken son dersin zilii,
giderken son öğrencimin velisii,
goncafiliz çıkar sahneden..
bu da akşam şiiri olsun benden.
hoşçakal gülüm
her zaman seninle gönlüm...
Rabbim...
Benliğimin gururundan uzak eyle beni...
AMIN...
şak şaka(alkışladım)![]()
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
bu şiiiri çok yakın bir dostuma gelen metrelerce uzunluğunda bir mektupta okumuştum ilk defa onu uğrunda ölebilecek kadar ve ölebilecek kadar seven bir insan yazmıştı.her okuyuşumda dostumun mektuba inci gibi dökülen gözyaşları gelr aklıma...
...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
GÜLJİYANSIZ OLMAZ ZATEN...KÖPRÜ ÜZERİ ÇOK HOŞ OLDU SANAT ATÖLYELERİ VAR ÜSTÜNDE DEREYE BAKAN KAFELER...