Anneannem derdi ki;
Bak kızım utanmayan yüzden, yağmur almayan güzden, kalp inciten sözden, fırıl fırıl dönen gözden;
Tütmeyen bacadan, para isteyen hocadan, merhametsiz kocadan, laf taşıyan komşudan;
Vermeden alan elden, dua bilmeyen dilden, şükür etmeyen kalpten sakınacaksın
Ömür dediğin dalda bir kuru yaprak, er geç bir rüzgarla toprağa düşecek, onun için süren dolmadan sepetini hayırla dolduracaksın. İnsanoğlunu etten ibaret sanma bu ruhun hesabını da vereceksin...