"aç kollarını be kadın.
şimdi hasreti söylerim sana, duysa ahmed arif.
duymasın, utanırım.
hem yakışmaz ki arif'ten sonra hasret'i bir daha kullanmak hiçbir şaire..
ama kadın, yine de söyleyeyim.
ahmed arif'in hasreti gibi, hasretim sana.."
"aç kollarını be kadın.
şimdi hasreti söylerim sana, duysa ahmed arif.
duymasın, utanırım.
hem yakışmaz ki arif'ten sonra hasret'i bir daha kullanmak hiçbir şaire..
ama kadın, yine de söyleyeyim.
ahmed arif'in hasreti gibi, hasretim sana.."
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...