bende anasınıfına gittim hiç unutmuyorum birgün mahallede oynuyorduk annemler hadi sizi anasıfına yazdıracağız demişlerdi mahalleden 3 erkek arkadaşım ve ben evimize baya uzak olan bir okula yazıldık yakınlarda anasınıfı yoktu çünkü..
ben konuşmayı anasınıfında öğrendim özgüvenimi orda kazandım anasınıfına gitmeden önce yabancı hiçkimseyle konuşmazdım annemin arkasına yapışırdım hep merak ederdim anasınıfı öğretmenimi yaşıyomu çalışıyomu nerde hangi ildedir diye 15 yıl sonra birgün göz muayenesine gitmiştim o sırada beni bir makinaya aldılar sürekli bi noktaya bakıodum kafamı kaldırmadan hemşire öğretmenimin ismini söyledi ben kafamı kaldıramadığım için bakamadım ve çıktı kadın..hemen odada işim bitince kapının önünde oturan kadınlara döndüm gülender evci kim dedim biraz önce çıkmıştı burdan bir tane benim yaşlarımda kız o benim annem lavoboya gitti dedi sakın bana annem anasınıfı öğretmeni demeyin dedim oda evet annem anasınfı öğretmeni dedi ve ben ağlamaya başladım o benim öğretmenim dedimm yıllarca hep onu merak ettim bana konuşmayı o öğretti dedim o sırada geldi öğretmenimm sarıldım helalleştik hep kırıkkaledeymiş ama ben onu hiç göremedim kısmet o güneymişş anasınıfı bir başka yaşam çok mutluyum bu meslekte olduğum bu bölümde okuduğum için

uzun oldu arkadaşlar ama paylaşmak istedimm

çok tşekkürlerr keyifle okudum hikayeni dönence hocam...