Ben öğretmenim.
“Eserinin altında imzası olmayan tek sanatçı" benim.
Bahçemde bin bir türlü çiçek vardır,
Açmayı bekleyen.
Narin kelebeklerim vardır benim,
Uçmayı bekleyen.
Dağ çiçeklerinin kokusu dolar içime.
Gökyüzünün mavisi örtü olur üzerime.
Yıldızlarla söyleşirim geceleri.
Işığı en parlak yıldızlar,
Benim yıldızlarımdır.
O yıldızlar benim,
Oğullarım, kızlarımdır.

Ben öğretmenim.
Sorumluluklar taşırım herkesten çok.
Vebali üzerimedir masum yüreklerin.
Zeytin karası gözler umutla bakar gözlerime.
En zor anlarımda,
Ben o umutlara tutunurum.
İnce narin eller,
Sevgiyle uzanır ellerime.
Zamanın teknesinde her gün,
Ben onlarla yoğrulurum.

Ben öğretmenim.
Aradığım ne varsa,
İyi, doğru, güzel olan…
Bildiğim ne varsa,
Yalandan, riyadan uzak…
Çocuklarımın yüreğinde bulurum.

Gün gelir her insan gibi,
Ben de yorulurum.
Saçıma aklar düşer,
Gözlerimin feri söner,
Anılarım boynunu büker.

Beklerim gözlerim yollarda,
Bir el kapımı çalsın diye.
Yurdumun dört köşesinden çocuklarım;
Ben Ayşe’yim,
Ben Ali’yim,
Ben Ferideyim…
Öğretmenim ben geldim, desinler diye..

Kimseler ses vermezse eğer sesime…
İşte o zaman…
Bir yıldız kayar gökyüzünden.
Ve bir mum söner.

Ülkü Duysak