hocam merhaba.yazınızı şimdi okudum ve aynı şeyleri yaşadım aşağı yukarı.ben 3 yıldır rehabilitasyonda ve bu yıl da oçem de çalışıyorum.rehabilitasyondaki öğrencilerimin çoğu davranış problemli ve ağır mr ler di.kuruma yeni bir öğretmen gelir ve ben şu okul mezunuyum,bizim piyasamız bu,maaşımız bu olmalı.biz şöyleyiz,böyleyiz.biz olmazsak kurumların işleri çok zor.diplamamızla buralar açılıyor.ben istersem çalışmam.diplomam yeter...vs vs vs(özel eğitimci,sınıf öğrt.çocuk gelişimci,okul öncesi öğrt.der)
arkadaşlar bunları söyler de söyler ardından seansa girmesiyle çıkması bir olur.bahaneler: yaşı büyük çocuklarla ben hiç çalışmadım(öğrenci sakin,oturuyor ve komut alıyor),bu öğrenciyle çalışmam.başka bir seans otistik: bu neden dönüp duruyor.oturmuyor.otur diyorum beni duymuyor.sağırlık mı var? başka bir seans :tükürüyor. oturmuyor.........vs vs vs vs bu anlattıklarım inanın doğru.ben bu arada ön lisans çocuk gelişim mezunuyum.önce beni okulda özel eğitimci zannederler.sonra öğrenirler.ardından burun kıvırırlar ve sonunda sizin tecrübenizden yararlanmak isterim.siz emek vermişsiniz.sınıftan çıkmayın lütfen (öğrenci ile yalnız kalmamak için )derler.inanın artık şaşırmıyorum ve cevap vermiyorum.gülüp geçiyorum. çocuklara yararlı olayım,işimi hakkıyla yapayım o bana yeter.
siz 9 yıl emek vermişsiniz özel eğitime,kolay değil özel eğitim.kim ne derse desin yapsın sizin hakkınız ödenmez.işini hakkını yapan bence her zaman kazanır.malesef işin başındakiler işi bilmedikleri için , işi bilmeyenlere iş devrediyorlar.işi bilenler de zaten bu ülkede kalmıyor